بیش فعالی و تغذیه
اختلال بیش فعالی،کم توجهی یکی از شایع ترین اختلالات روان در کودکان و نوجوانان می باشد. آمار جهانی میزان مبتلا به این اختلال ۴تا۶درصد کودکان دبستانی است.علائم این اختلال معمولا در سنین کمتر از ۷سال ظاهر می شود. کودکان بیش فعال،کم توجه به نسبت کودکان سالم مشکلاتی مثل تشنگی های مکرر،پوست موی خشک،تکرر ادرار و ناخن های شکننده دارند. درمان معمول برای این کودکان استفاده از داروهای محرک مثل دکستروآمفتامین می باشد. که در بعضی از موارد والدین اظهار نظر کرده اند. که تغییر رفتار این کودکان بعد از دنبال مصرف این داروها تغییر کرده است. بنابراین محتاطانه تر آن است که قبل از تجویز داروها از مداخلات تغذیه ای و رژیم به منظور کاهش نشانه های بیماری استفاده گردد.
اینگونه هست. که بهبود بیماری با حذف یا کاهش تمام افزودنی های غذایی و رنگ های خوراکی مثل بادام بوداده،. ادویه های معطر،. آب نبات ها،. کیک ها،.دسر ها،غلات صبحانه و نوشابه ها میسر می شود. در این نوع اختلال،بخش زیادی از میوه ها و سبزیجاتی که سالیسیلات بالایی دارند،حذف می شوند.
حذف رنگ های مصنوعی غذایی،طعم دهنده ها و نگه دارنده ها از غذای کودکان قطعا می تواند از نظر بهداشت عمومی قابل توجه باشد،ولی محدودیت رژیم از رنگ ها طعم دهنده ها یک عامل سخت محسوب میشود که زیر نظر کارشناس تغذیه این عامل کنترل خواهد شد.
توصیه به غذاهای متراکم ،وعده های غذایی مکرر کوچک و کوتاه،همچنین محدود کردن حواس پرتی با این روش ها ممکن است بتوانیم سختی رژیم را کنترل کنیم. براساس مطالعاتی،مصرف شکر یک دلیل اصلی بیش فعالی در نظرگرفته شده است. اما توصیه به دریافت متوسط شکر با توجه به نیاز اختصاصی هر کودک مناسب هست. خطر افزایش شیوع بیش فعالی به خصوص در کودکان با وزن کم هنگام تولد بیشتر است. که نیازمند آگاهی والدین به نیازهای تغذیه ای دردوران بارداری می باشد.
برخی شواهد نشان می دهد که در کودکان دارای کمبود منیزیم،روی و آهن،مکمل یاری با این مواد مغذی می تواند به تظاهرات بالینی کمک کند. درنتیجه استفاده از موادمغذی اشاره شده به عنوان مکمل نسبتا کم هزینه تر از سایر درمان هاست.
از ویتامین های محلول در چربی ،ویتامین D نقش مهمی برای عملکرد مغزی دارد. شاید در اوایل زندگی کمبود ویتامین D باعث آسیب عملکرد عصبی شود. کمبود ویتامینD یک مشکل عمده بهداشتی است و در قسمتهای مختلف جهان مورد توجه قرار گرفته است و به مناطقی که نورخورشید کم است محدود نمیشود و حتی در مناطقی که نورخورشید زیاد است نیز دیده میشود. علل دقیق چنین شیوع بالای کمبود ویتامین D هنوز ناشناخته است، احتمال میرود به علت کمبود ویتامین D در دوران بارداری، استفاده کم از مکمل خوراکی ویتامین D در دوران کودکی، قرارگرفتن کم در معرض آفتاب در کودکان باشد. که توجه به تغذیه مادر در دوران بارداری و شیردهی، تغذیه کودک، آگاهی والدین و استفاده از مکملهای ویتامین D از عوامل تاثیرگذار بر اختلال نقص توجه بیش فعالی بوده و میتواند در جبران این مواد معدنی تاثیرگذار باشد و از ابتلا کودکان به اختلال نقص توجه بیش فعالی محتمل پیشگیری کند.
