گفتار درمانی در گرگان 09909501428 کلینیک یاشا

تاثیر مداخله زودهنگام در گفتار درمانی: باز کردن پتانسیل های ارتباطی

 

معرفی گفتاردرمانی :

گفتار درمانی یک زمینه حیاتی است که بر تشخیص و درمان اختلالات ارتباطی تمرکز دارد. در حالی که گفتار درمانی به طیف گسترده ای از نگرانی ها می پردازد، این مقاله بر اهمیت مداخله زودهنگام در به حداکثر رساندن پتانسیل رشد موفقیت آمیز گفتار و زبان در کودکان تاکید می کند. مداخله زودهنگام به شناسایی و پرداختن به مسائل گفتار و زبان در اسرع وقت، اغلب در دوران نوزادی یا نوپا اشاره دارد. با درک اهمیت مداخله زودهنگام، می‌توانیم کودکان را برای غلبه بر چالش‌های ارتباطی توانمند کنیم و در زندگی شخصی، اجتماعی و تحصیلی خود پیشرفت کنند.

 

درک اهمیت مداخله اولیه

• شناسایی زودهنگام:

کلید مداخله زودهنگام در شناخت علائم و نشانه های تاخیر یا اختلالات گفتار و زبان نهفته است. والدین، مراقبان و مربیان باید در رعایت نقاط عطف ارتباطی کودک هوشیار باشند و در صورت بروز هر گونه نگرانی به دنبال ارزیابی حرفه ای باشند.

• دوره بحرانی رشد زبان:

سالهای اولیه زندگی کودک، دوره حساسی برای فراگیری زبان است. مغز در این دوران بسیار سازگار است و باعث می‌شود کودکان بتوانند مهارت‌های زبانی جدید را جذب و یاد بگیرند.

• ایجاد پایه های قوی:

مداخله زودهنگام فرصتی برای ایجاد یک پایه محکم برای رشد گفتار و زبان فراهم می کند. با پرداختن به نگرانی‌ها در مراحل اولیه، درمانگران می‌توانند بر تقویت مهارت‌های اساسی تمرکز کنند، که می‌تواند تأثیر عمیقی بر توانایی‌های ارتباطی کلی کودک داشته باشد.

 

مزایای مداخله زودهنگام در گفتار درمانی

• بهبود مهارت های گفتاری و زبانی:

با پرداختن به نگرانی های گفتاری و زبانی زودهنگام، کودکان به احتمال بیشتری به مهارت های ارتباطی مناسب سن دست می یابند. برنامه‌های مداخله اولیه معمولاً شامل تکنیک‌های درمانی مناسبی است که مشکلات خاص را هدف قرار می‌دهد، و به بهبود بیان، واژگان، گرامر و توانایی‌های ارتباطی کلی کمک می‌کند.

• اجتماعی شدن و تعامل افزایش یافته:

ارتباط موثر برای ایجاد روابط و درگیر شدن در تعاملات اجتماعی بسیار مهم است. مداخله زودهنگام کودکان را با ابزارهای لازم برای تعامل با همسالان، بیان افکار و عواطف خود و ایجاد ارتباطات معنادار مجهز می کند.

• موفقیت تحصیلی:

مهارت های ارتباطی در محیط های آموزشی اساسی است. کودکانی که مداخله گفتاردرمانی زودهنگام دریافت می‌کنند، احتمالاً از نظر تحصیلی برتر هستند، زیرا می‌توانند به طور مؤثر در فعالیت‌های کلاس شرکت کنند، دستورالعمل‌ها را درک کنند و ایده‌های خود را با اطمینان بیان کنند.

 

نقش گفتاردرمانگران در مداخله اولیه

• ارزیابی جامع:

گفتاردرمانگران از طریق ابزارهای مختلف ارزیابی، نقش تعیین کننده ای در ارزیابی توانایی های ارتباطی کودک دارند. آنها نقاط قوت و ضعف را شناسایی می کنند و برنامه های درمانی فردی را توسعه می دهند.

• تکنیک های درمانی مناسب:

برنامه های مداخله اولیه از تکنیک های مبتنی بر شواهد متناسب با نیازهای خاص هر کودک استفاده می کنند. درمانگران ممکن است از فعالیت‌های مبتنی بر بازی، تمرین‌های بیانی، تمرین‌های زبان‌ساز و روش‌های ارتباطی تقویتی و جایگزین (AAC) برای ارتقای پیشرفت بهینه استفاده کنند.

• رویکرد مشارکتی:

گفتاردرمانگران از نزدیک با والدین، مراقبان و سایر متخصصان دخیل در رشد کودک کار می کنند و یک محیط مشارکتی ایجاد می کنند. این همکاری حمایت مداوم و یکپارچه از اهداف ارتباطی کودک را تضمین می کند.

 

حمایت از مداخله اولیه در گفتار درمانی

• افزایش آگاهی:

آموزش والدین، مربیان، و متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد اهمیت مداخله زودهنگام بسیار مهم است. افزایش آگاهی می تواند به شناسایی و مداخله به موقع منجر شود و کودکان را قادر می سازد به خدمات مناسب دسترسی پیدا کنند.

• خدمات قابل دسترس:

دولت ها، سیستم های مراقبت های بهداشتی و موسسات آموزشی باید ارائه خدمات گفتار درمانی در دسترس و مقرون به صرفه را برای خانواده هایی که به آنها نیاز دارند، در اولویت قرار دهند. برنامه های مداخله زودهنگام باید به راحتی در دسترس باشد تا اطمینان حاصل شود که هیچ کودکی حمایت حیاتی را از دست نمی دهد.

• توانمندسازی والدین:

توانمندسازی والدین با دانش، منابع و شبکه‌های حمایتی می‌تواند کمک قابل توجهی به موفقیت تلاش‌های مداخله زودهنگام کند. مشارکت و مشارکت والدین در فعالیت های درمانی می تواند پیشرفت را تقویت کرده و انتقال مهارت ها به زندگی روزمره را تسهیل کند.

 

مداخله زودهنگام در گفتار درمانی نقش اساسی در باز کردن پتانسیل ارتباطی کودکان دارد. با درک اهمیت شناسایی زودهنگام، دسترسی به تکنیک‌های درمانی مناسب و تقویت مشارکت‌های مشترک، می‌توانیم کودکان را برای غلبه بر چالش‌های گفتاری و زبانی توانمند کنیم. سرمایه گذاری در مداخله زودهنگام نه تنها مهارت های گفتاری و زبانی را افزایش می دهد، بلکه اجتماعی شدن، موفقیت تحصیلی و رفاه کلی را نیز ارتقا می دهد. اجازه دهید مداخله زودهنگام در گفتار درمانی را در اولویت قرار دهیم تا اطمینان حاصل شود که هر کودک فرصت برقراری ارتباط موثر و رسیدن به پتانسیل کامل خود را دارد.

 

شناسایی علائم تاخیر گفتار و زبان:

والدین و مراقبان می توانند نقاط عطف ارتباطی فرزندشان را زیر نظر داشته باشند و از علائم قرمز بالقوه مانند محدودیت واژگان، مشکل در درک یا پیروی از دستورالعمل ها و خطاهای بیانی مداوم آگاه باشند.

آسیب شناسان گفتار زبان (SLPs) ارزیابی های جامعی را برای ارزیابی توانایی های گفتاری و زبانی کودک انجام می دهند و هر گونه تاخیر یا اختلال را شناسایی می کنند.

 

نقش والدین و مراقبان:

والدین و مراقبان شرکت کنندگان مهمی در فرآیند مداخله زودهنگام هستند. آنها نقش فعالی در جلسات درمانی ایفا می کنند، فعالیت ها و استراتژی های توصیه شده را در خانه دنبال می کنند و حمایت و تقویت مداوم را ارائه می دهند.

SLP ها به والدین و مراقبان خود درباره راهبردهای ارتباطی مؤثر، تکنیک های تحریک زبان و راه هایی برای ایجاد یک محیط غنی از زبان در خانه آموزش می دهند.

 

طرح های درمانی فردی:

برنامه های مداخله زودهنگام در گفتار درمانی متناسب با نیازهای منحصر به فرد هر کودک طراحی شده است. SLPها بر اساس نتایج ارزیابی کودک، برنامه‌های درمانی فردی را توسعه می‌دهند و نواحی خاص مشکل را هدف قرار می‌دهند.

جلسات درمانی اغلب شامل فعالیت های تعاملی و تعاملی است که به گونه ای طراحی شده اند که برای کودکان خردسال سرگرم کننده و انگیزه دهنده باشد و مشارکت فعال و پیشرفت را ارتقا دهد.

 

ارتباطات تقویتی و جایگزین (AAC):

روش های AAC را می توان در مداخله اولیه برای کودکانی که مشکلات قابل توجهی در تولید گفتار یا درک گفتار دارند، به کار برد. این روش ها شامل استفاده از زبان اشاره، سیستم های ارتباط تصویری یا وسایل الکترونیکی است که گفتار تولید می کنند.

سیستم‌های AAC ابزارهای ارتباطی جایگزینی را ارائه می‌دهند و به کودکان اجازه می‌دهند در حالی که روی بهبود مهارت‌های گفتاری و زبانی خود کار می‌کنند، خود را ابراز کنند.

 

رویکرد مشارکتی:

مداخله زودهنگام در گفتار درمانی شامل همکاری بین متخصصان مختلف مانند SLPs، متخصصان اطفال، روانشناسان و مربیان است. این متخصصان برای ارائه پشتیبانی جامع و تضمین یک رویکرد یکپارچه برای مداخله با یکدیگر همکاری می کنند.

ارتباطات منظم و به اشتراک گذاری اطلاعات بین متخصصان و خانواده ها برای پرورش یک رویکرد جامع و یکپارچه برای رشد کودک ضروری است.

 

نظارت چند بعدی پیشرفت:

SLP ها به طور منظم پیشرفت کودک را در طول فرآیند مداخله اولیه بررسی و ارزیابی می کنند. آنها تکنیک ها و اهداف درمانی را بر اساس نیازها و پیشرفت کودک در حال تکامل تطبیق می دهند.

نظارت بر پیشرفت ممکن است شامل ارزیابی های رسمی، مشاهدات غیررسمی و بازخوردهای والدین، مراقبان و مربیان باشد.

 

اهمیت مداخله اولیه برای اختلالات مختلف گفتار و زبان:

مداخله زودهنگام برای طیف وسیعی از اختلالات گفتار و زبان، از جمله اختلالات بیانی، تاخیر زبان، لکنت زبان، اختلالات صدا، و آپراکسی رشدی گفتار مفید است.

مداخله به موقع می تواند به طور قابل توجهی نتایج را بهبود بخشد و تأثیر این اختلالات را بر رشد کلی کودک به حداقل برساند.

 

اثرات بلند مدت مداخله اولیه:

تحقیقات نشان داده است که کودکانی که مداخله زودهنگام در گفتار درمانی دریافت می کنند، بیشتر به همسالان خود می رسند و مهارت های ارتباطی متناسب با سن خود را نشان می دهند.

اثرات مثبت مداخله زودهنگام می تواند فراتر از رشد گفتار و زبان باشد و بر عزت نفس، تعاملات اجتماعی، دستاوردهای تحصیلی و فرصت های آینده کودک تأثیر بگذارد.

به یاد داشته باشید، مداخله زودهنگام در گفتار درمانی یک زمینه پویا و در حال تحول است. تحقیقات و پیشرفت‌های مداوم به بهبود تکنیک‌های ارزیابی، استراتژی‌های مداخله و نتایج کلی برای کودکان مبتلا به چالش‌های گفتاری و زبانی کمک می‌کند. با اولویت دادن به شناسایی زودهنگام و دسترسی به خدمات مناسب، می‌توانیم محیطی حمایتی ایجاد کنیم که کودکان را قادر می‌سازد تا به پتانسیل کامل ارتباطی خود دست یابند.

 

برخی از علائم رایج تاخیر گفتار و زبان در کودکان خردسال چیست؟

شناخت علائم تاخیر گفتار و زبان در کودکان خردسال برای شناسایی و مداخله زودهنگام بسیار مهم است. در حالی که هر کودک با سرعت خود رشد می کند، در اینجا برخی از علائم رایج وجود دارد که ممکن است نشان دهنده تاخیر احتمالی باشد:

• عدم حرف زدن:

در حدود 9 ماهگی، اکثر نوزادان شروع به غر زدن می کنند و هجاهای تکراری مانند “ba-ba” یا “ma-ma” تولید می کنند. تأخیر در غوغا کردن یا تغییرات محدود در صداها ممکن است نشانه تأخیر گفتار باشد.

• واژگان محدود:

در مقایسه با همسالان خود، کودکان با تاخیر زبانی ممکن است مجموعه کلمات کمتری داشته باشند یا برای یادگیری لغات جدید دچار مشکل شوند. آنها ممکن است در نامگذاری اشیاء، بیان نیازهای خود یا درک دستورالعمل های ساده مشکل داشته باشند.

• مشکل در تلفظ:

مشکل در تلفظ صداها نشانه رایج تاخیر در گفتار است. کودکان ممکن است صداها را جایگزین یا حذف کنند، که درک کلمات آنها را دشوار می کند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به جای “خرگوش” “wabbit” یا به جای “گربه” “tat” بگویند.

• جملات ناقص:

کودکان با تاخیر زبانی ممکن است در ساختن جملات کامل متناسب با سن خود دچار مشکل شوند. آنها ممکن است به جای جملات پیچیده تر از عبارات کوتاه و ساده استفاده کنند و گرامر آنها کمتر توسعه یافته باشد.

• تعاملات اجتماعی محدود:

کودکان با تاخیر گفتار و زبان ممکن است با تعاملات اجتماعی دست و پنجه نرم کنند. آنها ممکن است در شروع یا حفظ مکالمات، پیروی از نشانه های اجتماعی یا درگیر شدن در بازی وانمودی با همسالان مشکل داشته باشند.

• دشواری پیروی از دستورالعمل ها:

درک و پیروی از دستورالعمل های مناسب برای سن آنها می تواند برای کودکانی که تاخیر زبانی دارند چالش برانگیز باشد. آنها ممکن است در درک درخواست های ساده مشکل داشته باشند یا در به خاطر سپردن دستورالعمل های چند مرحله ای مشکل داشته باشند.

• کاهش تماس چشمی و ژست ها:

کودکی که تاخیر در گفتار یا زبان دارد، ممکن است در طول تعاملات، تماس چشمی محدودی داشته باشد و برای برقراری ارتباط با نیازهای خود بیشتر به ژست ها یا اشاره تکیه کند.

• ناامیدی یا مشکلات رفتاری:

کودکانی که برای برقراری ارتباط موثر تلاش می کنند ممکن است ناامید شوند و منجر به عصبانیت، گوشه گیری یا مشکلات رفتاری شوند. آنها ممکن است نشانه هایی از ناامیدی یا مشکل در بیان نیازها یا خواسته های خود را نشان دهند.

 

توجه به این نکته مهم است که این علائم به تنهایی لزوماً نشان دهنده تاخیر گفتار یا زبان نیستند. با این حال، اگر متوجه چندین مورد از این علائم شدید یا نگرانی هایی در مورد رشد ارتباطی فرزندتان دارید، توصیه می شود برای ارزیابی جامع با یک آسیب شناس گفتار-زبان یا یک متخصص مراقبت های بهداشتی که در زمینه رشد کودک تخصص دارد، مشورت کنید. آنها می توانند مهارت های ارتباطی فرزند شما را ارزیابی کنند و در صورت لزوم راهنمایی و مداخله مناسب ارائه دهند.

 

مطالب مرتبط با ” تاثیر مداخله زودهنگام در گفتار ” :

قدرت گفتاردرمانی در ارتباطات

توسعه گفتار در کودکان دچار آسیب شنوایی

تکامل گفتاری

اجزا درمان گفتار

اختلالات زبانی و گفتاری

با ما همراه باشید :

Instagram

Telegram

درمان اتیسم در گرگان-گفتاردرمانی در گرگان

استقبال از تنوع عصبی: درک و حمایت از افراد در طیف اتیسم

     

معرفی طیف اوتیسم

اوتیسم، یک اختلال پیچیده عصبی رشدی، در سال‌های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. همانطور که درک ما از اوتیسم تکامل یافته است، رویکرد ما نیز نسبت به پذیرش تنوع عصبی – شناخت و پذیرش تفاوت‌های عصبی – تکامل یافته است. با پرورش جامعه‌ای که برای افراد در طیف اوتیسم ارزش قائل است و از آنها حمایت می‌کند، می‌توانیم جهانی فراگیرتر ایجاد کنیم که از نقاط قوت و مشارکت منحصر به فرد هر فرد تجلیل شود. در این مقاله، اهمیت درک و حمایت از افراد در طیف اوتیسم و تأثیر پذیرش تنوع عصبی را بررسی خواهیم کرد.

 

استقبال از تنوع عصبی: تغییر در دیدگاه

استقبال از تنوع عصبی به معنای پذیرش این موضوع است که اوتیسم اختلالی نیست که باید درمان یا رفع شود، بلکه یک تنوع طبیعی از عصب‌شناسی انسان است. این امر مستلزم شناخت نقاط قوت و دیدگاه‌های منحصربه‌فردی است که افراد در طیف اوتیسم برای جامعه ما به ارمغان می‌آورند. با تغییر دیدگاه خود، می‌توانیم کلیشه‌ها و پیشداوری‌ها را به چالش بکشیم و محیطی فراگیر ایجاد کنیم که به مشارکت همه افراد ارزش می‌دهد.

درک اوتیسم: شکستن موانع

برای پذیرش واقعی تنوع عصبی، درک ویژگی های اصلی اوتیسم حیاتی است. ما باید چالش هایی را که افراد در این طیف در زمینه هایی مانند تعامل اجتماعی، ارتباطات و پردازش حسی با آن مواجه هستند، بشناسیم. با آموزش خودمان در مورد اوتیسم، می‌توانیم موانع را از بین ببریم و همدلی را تقویت کنیم و شبکه‌ای حمایتی ایجاد کنیم که به افراد در طیف اوتیسم اجازه می‌دهد تا پیشرفت کنند.

ایجاد جوامع فراگیر: پشتیبانی و پذیرش

حمایت از افراد در طیف اوتیسم مستلزم ایجاد جوامع فراگیر است که حمایت و پذیرش لازم را ارائه می کنند. این شامل ترویج محیط‌های قابل دسترس، هم فیزیکی و هم اجتماعی است که حساسیت‌های حسی و تفاوت‌های ارتباطی را در خود جای می‌دهد. با ارائه منابع، خدمات و امکانات مناسب، می‌توانیم افراد طیف را برای مشارکت کامل در آموزش، اشتغال و فعالیت‌های اجتماعی توانمند کنیم.

حمایت و آگاهی: تقویت صداها

حمایت و آگاهی نقش مهمی در پذیرش تنوع عصبی و حمایت از افراد در طیف اوتیسم ایفا می کند. با تقویت صدای مدافعان اوتیسم، می‌توانیم درک را ارتقا دهیم، کلیشه‌ها را به چالش بکشیم و تغییرات مثبت را تحت تأثیر قرار دهیم. گوش دادن به تجربیات زیسته افراد در این طیف و مشارکت دادن آنها در فرآیندهای تصمیم گیری که بر زندگی آنها تأثیر می گذارد ضروری است.

همکاری و آموزش : ساختن ارتباط مستحکم

همکاری بین ذینفعان مختلف، از جمله خانواده ها، مربیان، متخصصان مراقبت های بهداشتی و سیاست گذاران، در ایجاد یک شبکه حمایتی برای افراد در طیف اوتیسم ضروری است. با همکاری یکدیگر می‌توانیم سیستم‌های آموزش فراگیر را توسعه دهیم، فرصت‌های شغلی را ارتقا دهیم و از سیاست‌هایی دفاع کنیم که از حقوق و منزلت افراد در طیف حمایت می‌کنند. برنامه‌های آموزش و آگاهی نیز می‌توانند به کاهش انگ و تقویت پذیرش در جوامع کمک کنند.

 

استقبال از تنوع عصبی یک مفهوم قدرتمند است که ما را تشویق می کند تا از نقاط قوت و دیدگاه های منحصر به فرد افراد در طیف اوتیسم تجلیل کنیم. با درک اوتیسم، ایجاد جوامع فراگیر، حمایت از تغییر و همکاری در بخش‌های مختلف، می‌توانیم جامعه‌ای بسازیم که از همه افراد حمایت می‌کند و برای آنها ارزش قائل است. بیایید تنوع عصبی را در آغوش بگیریم و به سمت جهانی تلاش کنیم که زیبایی تفاوت های انسانی را قدردانی کند و اطمینان حاصل شود که هر فردی فرصت رشد و دستیابی به پتانسیل کامل خود را دارد.

 

نقاط قوت افراد در طیف اوتیسم:

افراد در طیف اوتیسم اغلب دارای قدرت ها و استعدادهای استثنایی هستند. برخی ممکن است توجه قابل توجهی به جزئیات، حافظه استثنایی یا توانایی منحصر به فرد در تفکر در الگوها و سیستم ها داشته باشند. با شناخت و پرورش این نقاط قوت، می‌توانیم به افراد در این طیف کمک کنیم تا در زمینه‌هایی مانند علم، فناوری، مهندسی، هنر و ریاضیات (STEAM) برتری پیدا کنند و به روش‌های معناداری به جامعه کمک کنند.

رویکردهای شخص محور:

استقبال از تنوع عصبی به معنای اتخاذ رویکردهای شخص محور است که نیازها، ترجیحات و اهداف فرد را در اولویت قرار می دهد. این شامل پشتیبانی و مداخلات متناسب با نقاط قوت و چالش های منحصر به فرد هر فرد است. با اتخاذ رویکردهای منعطف و فردی، می‌توانیم افراد مبتلا به اوتیسم را توانمند کنیم تا زندگی خودگردانی داشته باشند و انتخاب‌هایی داشته باشند که با آرمان‌هایشان همسو باشد.

پشتیبانی همتایان و ارتباطات اجتماعی:

انزوای اجتماعی چالش رایجی است که افراد در طیف اوتیسم با آن مواجه هستند. برای ترویج شمول، تقویت ارتباطات اجتماعی و فراهم کردن فرصت‌هایی برای حمایت همتایان بسیار مهم است. ابتکاراتی مانند برنامه‌های مربیگری، گروه‌های اجتماعی و فعالیت‌های تفریحی فراگیر می‌توانند به افراد در این طیف کمک کنند تا روابط معناداری ایجاد کنند، مهارت‌های اجتماعی را توسعه دهند و حس تعلق را ایجاد کنند.

اشتغال و شمول محل کار:

ایجاد مکان های کاری فراگیر برای افراد دارای طیف اوتیسم برای دسترسی به فرصت های شغلی معنادار ضروری است. کارفرمایان می‌توانند فرآیندهای استخدام را تطبیق دهند، امکانات رفاهی را فراهم کنند و یک محیط کاری حمایتی را که تنوع را در بر می‌گیرد، ایجاد کنند. با شناخت و استفاده از مهارت ها و دیدگاه های منحصر به فرد افراد در طیف، کسب و کارها می توانند از افزایش نوآوری و بهره وری بهره مند شوند.

آموزش مادام العمر و حمایت از انتقال:

استقبال از تنوع عصبی به معنای درک این موضوع است که افراد در طیف اوتیسم در طول زندگی خود به یادگیری و رشد ادامه می دهند. انتقال از مدرسه به بزرگسالی می تواند به ویژه چالش برانگیز باشد. با ارائه پشتیبانی جامع انتقال، از جمله آموزش حرفه‌ای، مهارت‌های زندگی مستقل، و فرصت‌های آموزشی مداوم، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که افراد در این طیف ابزارهای مورد نیاز برای انتقال موفقیت‌آمیز به بزرگسالی را دارند.

تحقیقات و پیشرفت‌های مداوم:

تحقیقات و پیشرفت‌های مداوم در زمینه اوتیسم برای تعمیق درک ما و بهبود حمایت از افراد در این طیف بسیار مهم است. با سرمایه گذاری در تحقیقات، می توانیم استراتژی ها، مداخلات و فناوری های جدیدی را کشف کنیم که زندگی افراد مبتلا به اوتیسم را بهبود می بخشد. حمایت از سازمان‌ها و طرح‌هایی که تحقیقات اوتیسم را ترویج می‌کنند و از شیوه‌های مبتنی بر شواهد حمایت می‌کنند، مهم است.

مداخله و تشخیص اولیه:

مداخله زودهنگام در حمایت از افراد در طیف اوتیسم بسیار مهم است. تشخیص به موقع امکان اجرای مداخلات و درمان های مناسب را فراهم می کند که می تواند نیازهای خاص را برطرف کند و توسعه را ارتقا دهد. با افزایش آگاهی در مورد علائم اولیه اوتیسم و حمایت از خدمات تشخیصی در دسترس، می توانیم اطمینان حاصل کنیم که افراد در اسرع وقت حمایت مورد نیاز خود را دریافت می کنند.

حمایت و توانمندسازی خانواده:

خانواده ها نقشی حیاتی در زندگی افراد در طیف اوتیسم دارند. ارائه حمایت و منابع به خانواده ها برای رفاه آنها و فرد مبتلا به اوتیسم ضروری است. برنامه‌های آموزشی والدین، گروه‌های حمایتی، و دسترسی به اطلاعات و خدمات می‌توانند خانواده‌ها را برای عبور از چالش‌های مرتبط با اوتیسم و حمایت مؤثر از عزیزانشان توانمند کنند.

آموزش و شمول در مدارس:

آموزش فراگیر کلید پذیرش تنوع عصبی و حمایت از افراد در طیف اوتیسم است. مدارس باید برای ایجاد محیط های فراگیر که نیازهای متنوع دانش آموزان مبتلا به اوتیسم را برآورده کند، تلاش کنند. این شامل ارائه تسهیلات لازم، تقویت درک و پذیرش در میان همسالان، و ارتقای یکپارچگی اجتماعی از طریق برنامه‌های حمایت از همتایان و شیوه‌های کلاس درس فراگیر است.

رسیدگی به سلامت روان و شرایط همزمان:

افراد در طیف اوتیسم ممکن است بیشتر مستعد چالش‌های سلامت روان و شرایط همزمان مانند اضطراب، افسردگی و اختلال بیش‌فعالی کمبود توجه (ADHD) باشند. پرداختن به این شرایط از طریق حمایت و مداخلات مناسب سلامت روان بسیار مهم است. با حصول اطمینان از دسترسی به خدمات سلامت روان و ارتقای رفاه روانی، می‌توانیم کیفیت کلی زندگی را برای افراد در این طیف افزایش دهیم.

ایجاد مشارکت در جامعه:

همکاری بین سازمان های اجتماعی، ارائه دهندگان خدمات و مؤسسات آموزشی در ایجاد یک شبکه پشتیبانی جامع حیاتی است. با ایجاد مشارکت، اشتراک منابع و هماهنگی تلاش‌ها، می‌توانیم یک سیستم پشتیبانی یکپارچه ایجاد کنیم که به نیازهای مختلف افراد در طیف اوتیسم در حوزه‌های مختلف زندگی پاسخ می‌دهد.

حمایت از تغییرات خط مشی:

حمایت نقش مهمی در ایجاد تغییرات سیاستی ایفا می کند که شامل و حمایت از افراد در طیف اوتیسم را ترویج می کند. با حمایت از قوانینی که از حقوق و رفاه افراد مبتلا به اوتیسم حمایت می کند، می توانیم بر تغییرات سیستمی تأثیر بگذاریم که دسترسی به مراقبت های بهداشتی، آموزش، فرصت های شغلی و خدمات اجتماعی مناسب را تضمین می کند.

ارتقاء آگاهی و پذیرش عمومی:

کمپین ها و ابتکارات آگاهی عمومی در تقویت درک، پذیرش و گنجاندن افراد در طیف اوتیسم بسیار موثر است. با از بین بردن افسانه ها و کلیشه ها، ترویج تصویرهای مثبت و به اشتراک گذاشتن داستان های موفقیت و انعطاف پذیری، می توانیم جامعه ای ایجاد کنیم که از تنوع و نقاط قوت افراد مبتلا به اوتیسم تجلیل شود.

پذیرش تنوع عصبی و حمایت از افراد در طیف اوتیسم نیازمند یک رویکرد چند وجهی است که شامل مداخله زودهنگام، حمایت خانواده، آموزش فراگیر، مراقبت از سلامت روان، مشارکت اجتماعی، حمایت از سیاست و آگاهی عمومی است. با همکاری یکدیگر، می‌توانیم جهانی بسازیم که برای افراد در طیف اوتیسم ارزش قائل شده و آنها را توانمند می‌سازد و آنها را قادر می‌سازد تا زندگی رضایت بخشی داشته باشند و کمک‌های معناداری به جامعه داشته باشند.

 

مطالب مرتبط با ” استقبال از تنوع عصبی : درک و حمایت از افراد طیف اوتیسم ” :

تازه های دنیای اوتیسم

تشخیص اختلال اوتیستیک

راهبرد های درمان اتیسم

نشانه های اتیسم

مشکلات بازی در کودکان اتیسم

با ما همراه باشید :

Telegram

Instagram

گفتاردرمانی خوب در گرگان ـحنیف امانیان 09909501428

تشنج در کودکی:

 

تشنج یا صرع یک تغییر ناگهانی و محدود به زمان در فعالیت حرکتی و یا رفتار است که از فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز ناشی    می شود.تشنج یک بیماری عصبی شایع در گروه سنی اطفال است و تقریبا در 10% بچه ها اتفاق می افتد.بیشتر تشنج ها در کودکان بوسیله بیماری های جسمی منشاء گرفته از خارج مغز از قبیل تب بالا ،عفونت ،سنکوب،ضربه به سر ،هیپوکسی(کمبود اکسیژن)،توکسین ها یا آریتمی های قلبی برانگیخته می شود.حالتی که در ان تشنجات بطور راجعه از درون مغز برانگیخته می شود.

وجود صرع وقتی مد نظر قرار می گیرد که دو تشنج بدون محرک در فواصل زمانی بیشتر از 24 ساعت به طور جداگانه رخ می دهند.

بروز صرع در طول زندگی 3% است و بیش از نصف موارد در کودکی شروع می شود،بعلت اینکه صرع بسیاری از کودکان با رشد

بهبود می یابد بنابرین با افزایش سن بروز سالیانه صرع کاهش می یابد.

به طورکلی دور نمای بیشتر کودکان دچار تشنجات علامتی یا موارد مرتبط با صرع خوب است.تشنج ممکن است نشانگر یک بیماری سیستمیک یا بیماری سیستم عصبی مرکزی(CNS)بلقوه بدخیم باشد لذا به بررسی و مدیریت (درمانی)کاملی نیاز دارد .

برای کودکان دچار صرع عموما پیش اگهی خوب است.

اما 10%_20%بیماران تشنج های پایدار مقاوم به دارو دارند.

تشنجات بدون محرک:

اولین تشنج:

گرچه وقوع این یک تشنج در یک کودک بدون یک عامل محرک از قبیل تب بالا ،اغلب به عنوان یک منادی بیماری تشنجی مزمن یا صرع قلمداد می شود،کمتر از نصف این کودکان در معرض بروز یک تشنج دوم قرار دارند .

یک تاریخچه دقیق برای مشخص کردن سابقه بلقوه فامیلی از صرع ،یک بیماری نورو لوژیک قبلی یا تاریخچه تشنج با تب ،که ممکن است احتمال عود را افزایش دهد ،مهم تلقی می گردد.

EEGبه  عنوان بخشی از ارزیابی تشخیصی کودک با اولین تشنج اشکار بدون محرک توصیه می شود.زیرا این روش برای تشخیص واقعه پیشگویی خطر عود و شناسایی اختلالات کانونی اختصاصی و یا سندروم های صرعی مفید است.

تشنج های راجعه:

دو تشنج بدون محرک به فاصله بیش از 24 ساعت ،وجود یک بیماری صرعی را داخل مغز پیشنهاد می کند که به عود های آینده منجر خواهد شد.

انجام یک ارزیابی دقیق برای جستجو ی علت تشنجات و نیز ارزیابی نیاز به درمان با دارو های ضد صرع و براورد پتانسیل برای پاسخ به درمان و پسرفت تشنجات در اینده حائز اهمیت است.تاریخچه می تواند اطلاعات مهمی درباره نوع تشنجات فراهم آورد.

بعضی از والدین می تواند بطور دقیق یک تشنج را تقلید یا بازآفرینی کنند،کودکانی که استعدادی برای بروز صرع دارند،ممکن است اولین تشنج را به همراه یک بیماری ویروسی ،یا یک تب خفیف تجربه کنند،تشنجاتی که در طی ساعتهای اولیه صبح یا در خواب آلودگی ،بالاخص طی فاز اولیه خواب رخ می دهد،در صرع دوره کودکی شایع هستند.تحریک پذیری ،بی ثباتی خلق ،سردرد و تغییرات شخصیتی ظریف ممکن است چند روز قبل از حمله تشنجی وجود داشته باشد.بعضی از والدین بر اساس تغییر خلق کودک بطور دقیق زمان تشنج بعدی را پیشگویی می کنند.

تقسیم بندی انواع تشنجات:

تقسیم بندی انواع تشنج به چند دلیل حائز اهمیت است،اول اینکه نوع تشنج ممکن است یک کلید تشخیصی برای علت بیماری تشنجی باشد،

بعلاوه توصیف دقیق تشنج ممکن است یک پایه محکم برای تعیین پیش اگهی و انتخاب مناسب ترین درمان را فراهم کند.

تقسیم بندی بالینی تشنج ها ممکن است مشکل باشد چون تظاهرات انواع مختلف تشنج ممکن است مشابه باشد.به علت تنوع تظاهرات تشنج در کودکان یک الکتروانسفالوگرام،(نوار مغزی یا EEG)یاور مفیدی ذر تقسیم بندی صرع خواهد بود.

درمان صرع:

اولین قدم در درمان مدیریت و درمان صرع اطمینان حاصل کردن از این است که بیمار یک بیماری تشنجی دارد و نه یک حالتی از که تشنج را تقلید کند،عقیده اکثریت بر این است که در کودکی که سالم بوده در اولین تشنج بدون تب،اگر سابقه  فامیلی منفی وجود داشته باشد،نتایح معاینه و EEGنرمال باشد و خانواده همکاری و انعطاف داشته باشند ،باید از تجویز داروهای ضد تشنج خودداری کرد.

تقریبا 70%این کودکان تشنج دیگری را تجربه نمی کنند تقریبا  75% بیماران با دو یا سه تشنج القا نشده تشنج های دیگری دارند.

یک تشنج راجعه بلاخص اگر نزدیک به اولین تشنج اتفاق افتد اندیکاسیون برای شروع داروی ضد تشنج است.

 

 

معرفی متخصص مغز و اعصاب(نورولوژیست) در گرگان

فلج مغزی

(dysphagia) اختلال بلع

نخستین مرکز تخصصی درمان بلع شمال کشور در گرگان افتتاح گردید.

 

گفتادرمانی کودکان در گرگان

تمرین های پیشنهادی برای شناسایی اندامها

 

۱ تصویر یک ادمک را به کودک نشان دهید و با نشان دادن هر اندام نام آن را بگویید

۲ روبروی آینه بایستید و اندامهای بدن را نام برده و از او بخواهید که هرکدام را نشان دهد

۳ اندامهای بدن را نام ببرید و از کودک بخواهید و همزمان اندام‌های خودش را نشان دهد

۴ برای آموختن اعضای بدن می‌توان این بازی را انجام داد

روبروی کودک بدهید و بگویید هر کاری که من می کنم تو هم انجام بده آن وقت با صدای آهنگین عبارات زیر را تکرار کنید و به آن عمل کنید

این سرمه با دست به سر اشاره کنید

این دستمه با دست به دست دیگر اشاره کنید

این سینمه با دست به سینه اشاره کنید

این شکممه با دست به شکم اشاره کنیم

این پامه با دست به پا اشاره کنید

این زانومه با دست به زانو اشاره کنید

این کف پامه با دست به کف پااشاره کنید

بعد از مدتی که کودک اندامهای بدن را آموخت همان بازی را انجام دهید اما بدون اینکه با دست به اندام‌ها اشاره کنیم بلکه فقط با کلام تان به او دستور دهید

 

 

تمرین های پیشنهادی برای شناسایی اجزای صورت

 

 

۱ تصویر یک آدمک را به کودک نشان دهید و همراه با خواندن شعر چشم چشم دو ابرو از او بخواهید اعضای مربوطه را نشان دهد

۲ از بازی چشم چشم دو ابرو استفاده کنید و اجزای صورت را همزمان با تلفظ نام آن نشان دهید آنگاه از او بخواهید اجزای صورت شما را نشان دهد

۳ شعر فوق را بخوانید و از او بخواهید با نام بردن هر عضو به همان عضو صورت خود اشاره کند

 

 

تمرین های پیشنهادی برای راه رفتن بدون کمک

 

 

پس از اینکه کودک ایستادن را آموخت ابتدا دستش را بگیرید و کمک کنید یکی دو قدم راه برود سپس قدم های بیشتری بر دارید پس از این مرحله فقط یک دستش را بگیرید و همان کارها را انجام دهید و سرانجام شما رو به روی او در فاصله دورتر بایستید تا به طرف شما بیاید و دست هایتان را بگیرد سپس فاصله تان را با او بیشتر کنید و به همین ترتیب ادامه دهید تا در راه رفتن مهارت پیدا کند

 

 

تمرین پیشنهادی برای بالا رفتن از پله

 

 

برای آموزش بالا رفتن از پله باید جایی را در نظر بگیرید که عرض پله ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر و ارتفاع آن بین ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشد همچنین طول پله به اندازه‌ای باشد که دو نفر بتوانند از آن همزمان بالا بروند ابتدا یک دست کودک را به نرده بند کنید و دست دیگرش را خودتان بگیرید و از پله اول و دوم قدم بردارید و اگر لازم شد کودک را خودتان به سمت بالا بکشید بعد از چندبار تمرین که کودک قادر شد به آسانی از پله بالا برود دیگر نیازی نیست که به او کمک کنید هر بار که موفق شد او را تشویق کنید برای تشویق او می توانید در پله های بالاتر اسباب‌بازی دلخواهش را قرار دهید تا برای برداشتن آن از پله ها بالا برود

 

 

تمرین پیشنهادی برای پریدن و ایستادن روی یک پا

 

 

ابتدا تمرین را خودتان انجام دهید و چند بار به کودک کمک کنید تا از زمین به سمت بالا بپرد این کار را تا هنگامی که مهارت کافی یافت تکرار کنید ایستادن روی یک بار نیز همین‌گونه به او آموزش دهید

 

 

تمرین پیشنهادی برای سینه خیز و چهار دست و پا رفتن

 

 

اگر کودک به اندازه کافی سینه خیز و چهار دست و پا نرفته است سعی کنید او را تشویق کنید تا این اعمال را انجام دهد مهارت در سینه خیز و چهار دست و پا رفتن با هماهنگی دو نیمکره مغز ارتباط دارد

 

 

تمرین پیشنهادی برای پاسخ به محرک های صوتی

 

ابتدا خودتان در حضور کودک به محرک های صوتی پاسخ دهید مثلاً به صدای در ماشین و امثال آن و آنگاه با پرسش از کودک صدای چه چیزی بود او را برای پاسخ به محرک های صوتی تحریک کنید از کودک بخواهید صداهای ساده را تقلید کند

 

 

تمرین های پیشنهادی برای تعقیب اشیا با چشم

 

۱ یک ماشین پلاستیکی را به این طرف و آن طرف می‌برید و کودک را تشویق کنید با چشم حرکت ماشین را تعریف کند

۲ سپس از یک چراغ قوه استفاده کنید و از کودک بخواهید نور آن را با چشم تغییر کند

۳ هنگام رفتن به پارک و باغ وحش حیواناتی را که برای کودک جالب است به او نشان دهید و او را تشویق کنید بر روی یکی از حیواناتی که راه می‌رود تمرکز کرده و آن را با چشم تعقیب کند

 

تمرین های پیشنهادی برای هماهنگی حرکات دست و پا

 

۱کودک را یاری دهید تا تدریجاً به هنگام راه رفتن هماهنگی بیشتری بیابد

۲ زنگوله‌ای به او بدهید تا در دستش بگیرد و طوری راه برود که زنگوله صدا نکند

 

 

تمرین های پیشنهادی برای دست ورزی

 

۱ چند بلوک پلاستیکی در اختیار کودک قرار دهید ابتدا خودتان آنها را روی هم بچینید و با آن یک پل و بعد یک خانه بسازید تا کودک نیز از شما تقلید کند و در این کار مهارت یابد

۲ چند قوطی کبریت خالی را در اختیار او قرار دهید تا با استفاده از آن‌ها پله پل یا خانه بسازد

 

---

---

---

---

آموزش به والدین

حنیف امانیان

اولین کارگاه تخصصی اختلال بلع در بیمارستان شهید صیاد شیرازی گرگان ـحنیف امانیان ۰۹۳۵۸۴۷۱۸۴۴

اولین ورکشاپ تخصصی اختلال بلع و سکته مغزی

 

توسط حنیف امانیان

کارشناس ارشد گفتاردرمانی

 

 بیمارستان شهید صیاد شیرازی گرگان

 

سر فصل های ارایه شده در این کارگاه آموزشی تشخیص ارزیابی و درمان اختلالات بلع در بیماران نورولوژیک به ویژه سکته مغزی میباشد.شایان ذکر است متد های جدید ارزیابی و درمان اختلالات بلع در این جلسه مورد بحث و بررسی قرار گرفت و راهکارهایی به جهت تسریع در روند درمان این بیماران خدمت پزشکان متخصص مغز و اعصاب و پرستاران بیمارستان شهید صیاد شیرازی ارایه شد.

 

با همکاری کلینیک یاشا (اولین مرکز اختلالات دهانی-بلع و تغذیه شمال کشور) این ورکشاپ در آبان ماه ۹۹ برگزار شد.

 

کلینیک توانبخشی یاشا

گرگان

شماره های تماس کلینیک

شماره تماس کلینیک یاشا

سایت مرکز تخصصی اختلال بلع و سکته مغزی یاشا ـگرگان

 

 

ویدیو از کارگاه اختلال بلع

 

 

توابخشی بعد سکته مغزی در گرگان ۰۹۳۵۸۴۷۱۸۴۴

سکته مغزی در بزرگسالان

---

سکته مغزی در افراد م گفتار و زبان ان ها را کنترل میکند در مناطقی از مغز ایجاد می شود.
و میتواند موجب به وجود امدن *افازی* شود
_افازی اختلالی است ک توانایی گفتار ،خواندن،نوشتن و گوش دادن را تحت تاثیر قرار می دهد.
سمت چپ مغز در قسمت های مختلف در واقع جنبه های مختلف زبان را در بر میگیرد. در نتیجه نوع افازی شما به چگونگی تاثیری ک‌سکته مغزی روی قسمت هایی از مغز شما گذاشته است بستگی دارد .

---

گفتاردرمانی و کاردرمانی بعد سکته مغزی
گرگان
کلینیک یاشا
09358471844
32326671
32323907

---

انواع افازی:

۱- افازی ورنیکه (پذیرا)

اگر چه wernicke’s Aphasia دارید :

از کلماتی استفاده میکنید و ان هارا بیان میکنید ک معنی ندارد و انها را اشتباه استفاده کنید.

۲_ افازی Broca(رسا)

در این نوع از افازی اسیب در ناجیه جلویی نیمکره چپ مغز است ک‌بر نحوه اتصال کلمات به یکدیگر و ایجاد جملات کامل تاثیر میگذارد.

نشانه ها:

۱-فرد در ساخت جملات کامل مشکل دارد
۲-گفتن چیزی ک شبیه جمله نمی باشد
۳-اشکال در درک کردن جملات
۴-اشتباه در جهت های “چپ “راست”زیر و رو
۵-استفاده از کلمه ای نزدیک به انچه قصد گفتن ان را دارید مثلا به جای گفتن کامیون از “اتومبیل” استفاده میکنید.

چگونه به آنها که دچار سکته مغزی و افازی شده اند کمک کنیم؟

برخی از افراد تصور دارند ک کسانی ک دچار افازی شده اند دیگر مانند قبل باهوش نیستند اما انها اشتباه فکر میکنند چرا ک افراد دچار به افازی هنوز مثل قبل فکر میکنند امانمیتوانند انچه فکر میکنند را به زبان بیاورند.
شما میتواند به افراد مبتلا به اختلال افازی کمک کنید:
-با استفاده از سوال های بله/خیر
-اصلاح طول و پیچیدگی مکالمات
-برای تاکید بر نکات مهم از حرکات میتوان استفاده کرد
-ایجاد یک موضوع قبل از شروع مکالمه

---

 

شما اگر چه خود و‌یا اطرافیانتان دچار این اختلال شده اید میتوانید با مراجعه به کلینیک یاشا و بهرمندی از کمک گفتار درمان های این کلینیک مشکلات خود را در این زمینه به حداقل برسانید ما با بهترین خدمات همراه شما هستیم🌱

گفتاردرمانی و کاردرمانی در منزل یا مطب در گرگان

انواع راهکارهای درمان لکنت برای درمان در منزل ـکلینیک یاشا ـگرگان

 

رویکرد های درمان لکنت

---

 

گفتاردرمانی در گرگان
درمان لکنت زبان
حنیف امانیان
09358471844

 

رویکرد غیرمستقیم درمان لکنت:

_تعامل بین کودک و والد
_کاهش استرس در خانواده
_افزایش تاخیر در زمان پاسخگویی
_آموزش رعایت نوبت، بیان چهره ای و اشاره حسن گفتگو
_کاهش استفاده از سوالات بسته، کلیشه ای و کوتاه پاسخ
_القای اعتماد به نفس بیشتر به والدین و کاهش نگرانی و تحقیر و تمسخر نکردن کودک

---

 

گفتاردرمانی در گرگان
درمان لکنت زبان
حنیف امانیان
09358471844

 

رویکرد های مستقیم:

_لیدکامب
_کمپرداون
_ون رایپر
_شروع آسان
_شکل دهی روانی گفتار دقیق
_روش مکث و صحبت یا محروم کردن
_گفتار ریتمیک/هجایی

 

---

---

 

 

برنامه درمان لکنت زبان به روش لیدکامب:

 

براساس شرطی سازی عامل و شکل دهی روانی گفتار انجام می شود و شامل سه مرحله (مرحله کلی، مرحله۱ و مرحله ۲) است.
مرحله ۱: ارزیابی لکنت توسط درمانگر در حضور والد / توضیح مقیاس SR به والد توسط درمانگر
مرحله ۲: حفظ و تثبیت روش
جلسات نیم ساعته به مدت ۲ جلسه در ۲ هفته، ۲ جلسه در ۴ هفته، ۲ جلسه در ۸ هفته، ۱ جلسه در ۱۶ هفته
در این برنامه به هیچ عنوان از کودک خواسته نمی شود که الگوی صحبت عادی خود را تغییر دهد.

 

برنامه درمان لکنت زبان به روش کمپرداون:

یک برنامه درمانی مبتنی بر گفتار کشیده با تقلید از نمونه الگو
هدف: برطرف کردن و کاهش چشمگیر لکنت در موقعیت های گفتاری روزمره است.

مراحل درمانی:
مرحله ۱: آموزش اجزای تشکیل دهنده درمان ( آموزش کشیده گویی، آموزش نمره دهی به شدت لکنت، آموزش نمره دهی به طبیعی بودن گفتار)
مرحله ۲: ایجاد گفتار طبیعی بدون لکنت در محیط کلینیک (تمرین بر روی مهارت های خود ارزیابی شدت لکنت و طبیعی بودن گفتار، گسترش مهارت های خودارزیابی برای انتقال آسان گفتار بدون لکنت)
مرحله ۳: انتقال گفتار بدون لکنت در موقعیت های روزمره (ارزیابی شدت لکنت و قابل قبول بودن گفتار در موقعست های روزمره، توسعه راهکارهایی که به انتقال گفتار بدون لکنت کمک می کند)
مرحله ۴: تثبیت (یادگیری حل مشکلات بدون کمک درمانگر)

 

 

درمان لکنت زبان به روش ون رایپر:

دارای ۶ مرحله است:
۱_انگیزش: درمانگر برای افزایش انگیزه فرد و تداوم در طول درمان مبنی بر تغییر الگوی گفتار و نگرش او کمک میکند‌.
۲_شناسایی: شناسایی ویژگی های قابل مشاهده لکنت مثل گیر، تکرار، لرزش، حرکات بدن و .‌.. و به تدریج شناسایی جنبه های پنهان لکنت مثل اجتناب، مواجهه با شرایط اضطراب، رفتارهای رهایی، احساس ترس، نگرانی، شرم و …
۳_حساسیت زدایی: افزایش آستانه تحمل فرد نسبت به ترس، اجتناب و واکنش منفی شنوندگان و به حد اقل رساندن اضطراب گفتاری و تجربه لکنت از طریق لکنت باز یا لکنت ارادی(کاذب)
۴_تغییر: فرد ویژگی اصلی لکنت (سرعت گفتار، تعداد تکرار، تنش عضلانی، گیر و…) را با گفتن “ah” قبل از بیان اولین کلمه ای که احتمال لکنت وجود دارد را تغییر دهد.
۵_نزدیک سازی یا اصلاح الگوی لکنت:
هدف تغییر و تبدیل الگوی غیر طبیعی لکنت به الگوی طبیعی تر است.
۳ مرحله بازگویی اصلاحی (اصلاح قبل لکنت)، رهایی اطلاحی (اصلاح حین لکنت) و آمادگی اطلاحی (اصلاح قبل از لکنت) است.
۶_تثبیت: هدف انتقال الگوهای آموخته شده زبانی در غالب عادات ذهنی جدید به موقعیت های گفتاری زندگی روزمره است.

 

 

درمان لکنت به روش شروع آسان (EO):

این روش باعث کاهش تلاش تولیدی و افزایش زمان تولید می شود که این فرایند موجب افزایش یکپارچگی جنبه های عصبی حرکتی و روانی زبانی تولید گفتار می شود.
۳ جزء کاربرد EO:
_یک مکث اولیه جهت کاهش تنش زیاد
_نفس معمول برای اطمینان حمایت کافی تنفس
_خروج گفتار به طور آرام همراه با تماس نرم و حرکات کند تولیدگرها و چین های صوتی
درمانگر از فرد می خواهد شروع گفتارش را با تولید /h/ بیواک آغاز کرده و کل جریان گفتار را به حالت آرام، راحت و قدری کشیده گویی ادامه دهد.

شکل دهی روانی گفتار دقیق (PFSP):
یک برنامه فشرده ۳ هفته ای است که به فرد آموزش میدهد که بر هماهنگی مکانیسم تنفس و آواسازی و تولید تمرکز کرده و بر کنترل سرعتگفتار و شروع صداسازی توجه بیشتری داشته باشد.

روش مکث و صحبت یا محروم کردن (PT_OT):
این روش در کاهش آنی لکنت بسیار موثر بوده ضمن اینکه هیچگونه مهارت روانی گفتار من جمله گفتار تند و آرام یا کنترل جریان هوا از سوی درمانگر به فرد آموزش داده نمی شود.
درمانگر گفتار روان فرد را با استفاده از تقویت کننده های اجتماعی مثل تبسم، تماس چشمی، سر تکان دادن و … تشویق می کند اما مادامی که فرد با لکنت مواجه می شود درمانگر بلافاصله گفتار را قطع کرده و فرد حداقل ۵ ثانیه مکث می کند و باید دومرتبه کلمه یا مجموعه لکنت شده را بیان کند.

گفتار ریتمیک/هجایی:
از قدیمی ترین روش های کاهش سرعت گفتار در درمان لکنت است و به عنوان گفتار زمان بندی شده هجایی هم شناخته می شود.
گفتار ریتمیک سبب کاهش توجه فرد به لکنتش شده و یک عامل حواس پرت کن تلقی می شود.

درمان های لکنت زبان

گفتاردرمانی کاردرمانی روانشناسی در گرگان

دسته بندی: کلینیک تخصصی لکنتتوسط Clinic Yasha20 مهر, 1399نوشتن دیدگاه

برچسب ها: انواع روش درمان لکنتانواع لکنت زبانبهترین درمان لکنتبهترین دکتر لکنتدرمان جدید لکنتدرمان جدید لکنت در گرگاندرمان قطعی لکنتدرمان لکنت روشدرمان لکنت زبان بزرگسالدرمان های لکنتروش درمان لکنتروش لکنتروش های جدید درمان توانبخشیروش های درمان لکنتگرگان گفتاردرمانیگفتاردرمانیگفتاردرمانی امانیانگفتاردرمانی لکنتگفتاردرمانی یاشاگفتاردمانی در گرگانگفتاردمانی گرگانلکنت تراپی گرگانلکنت درمان گرگانلکنت درمانی گرگانلکنت زبان در گرگانلکنت زبان گرگانمتخصص گفتاردرمانی امانیان

تفاوت لکنت زبان و لکنت کاذب چیست؟ گرگان

ناروانی طبیعی

گفتاردرمانی یاشا ـ دکتر امانیان

ناروانی طبیعی یا ناروانی رشدی چیست ؟

گفتاردرمانی لکنت در گرگان
09358471844

 

جنبه ای از گفتار اغلب بین سنین 2 تا 7 سال در کودکان اتفاق می افتد که طبیعی است . یک بخش مشترک و همگانی ازرشد کودکان در طی یادگیری گفتارو زبان است که ناروانی طبیعی یا normal non fluency نامیده می شود. ناروانی طبیعی بیشتر در سن 2و نیم تا 4 سالگی مشاهده می شود.
.
. ❌ناروانی طبیعی با لکنت متفاوت است . در ناروانی طبیعی ویژگی های زیر درگفتار مشاهده می شود:

✅تکرار بخشی از کلمه مثل ( بی بیا )
✅تکرار کل کلمه ( من من من )

✅تکرار عبارت مثل( مامان من.. مامان من سیب می خوام )

✅به میان اندازی هایی مانند ( اوم ..اِ .. آه ..و …).

. 🚫نکته ای که باید توجه کنید این است که هیچ کدام از انواع ناروانی هایی که ذکرشد ، معمولا با هیچ تنش وفشار مشخصی همراه نیستند.

. 🚫 ✅تعداد کل ناروانی های کودک کمتر از 10 مورد در هر 100 کلمه است.

بسامد ناروانی طبیعی ممکن است زمانی که کودک برای صحبت کردن و بیان خواسته ی خود عجله دارد ، یا زمانی که تحت فشار است ، بیشتر شود.

✅در ناروانی طبیعی کودک در حین ناروانی ها ارامش دارد و بدون هیچ نگرانی به گفتار خود ادامه می دهد و غالبا از ناروانی خود آگاهی ندارد.
ناروانی طبیعی از نظر نوع ناروانی ها ، تعداد تکرار ها و عدم وجود تنش و تقلا در طی گفتار با لکنت متفاوت است . اگر شک دارید که کودک شما دارای لکنت است باید به یک متخصص گفتار و زبان در زمینه ی لکنت مراجعه کنید.