گفتاردرمانی در گرگان

گفتاردرمانی گرگان ویزیت درمنزل و مطب ۰۹۹۰۹۵۰۱۴۲۸

گفتاردرمانی در گرگان

گفتاردرمانی گرگان ویزیت درمنزل و مطب ۰۹۹۰۹۵۰۱۴۲۸

گفتاردرمانی در گرگان

گفتاردرمانی گرگان ویزیت درمنزل و مطب ۰۹۹۰۹۵۰۱۴۲۸

پیوندها

۱۰ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «گفتاردرمانی کودکان گرگان» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

تاثیر مداخله زودهنگام در گفتار درمانی: باز کردن پتانسیل های ارتباطی

 

معرفی گفتاردرمانی :

گفتار درمانی یک زمینه حیاتی است که بر تشخیص و درمان اختلالات ارتباطی تمرکز دارد. در حالی که گفتار درمانی به طیف گسترده ای از نگرانی ها می پردازد، این مقاله بر اهمیت مداخله زودهنگام در به حداکثر رساندن پتانسیل رشد موفقیت آمیز گفتار و زبان در کودکان تاکید می کند. مداخله زودهنگام به شناسایی و پرداختن به مسائل گفتار و زبان در اسرع وقت، اغلب در دوران نوزادی یا نوپا اشاره دارد. با درک اهمیت مداخله زودهنگام، می‌توانیم کودکان را برای غلبه بر چالش‌های ارتباطی توانمند کنیم و در زندگی شخصی، اجتماعی و تحصیلی خود پیشرفت کنند.

 

درک اهمیت مداخله اولیه

  • شناسایی زودهنگام:

کلید مداخله زودهنگام در شناخت علائم و نشانه های تاخیر یا اختلالات گفتار و زبان نهفته است. والدین، مراقبان و مربیان باید در رعایت نقاط عطف ارتباطی کودک هوشیار باشند و در صورت بروز هر گونه نگرانی به دنبال ارزیابی حرفه ای باشند.

  • دوره بحرانی رشد زبان:

سالهای اولیه زندگی کودک، دوره حساسی برای فراگیری زبان است. مغز در این دوران بسیار سازگار است و باعث می‌شود کودکان بتوانند مهارت‌های زبانی جدید را جذب و یاد بگیرند.

  • ایجاد پایه های قوی:

مداخله زودهنگام فرصتی برای ایجاد یک پایه محکم برای رشد گفتار و زبان فراهم می کند. با پرداختن به نگرانی‌ها در مراحل اولیه، درمانگران می‌توانند بر تقویت مهارت‌های اساسی تمرکز کنند، که می‌تواند تأثیر عمیقی بر توانایی‌های ارتباطی کلی کودک داشته باشد.

 

مزایای مداخله زودهنگام در گفتار درمانی

  • بهبود مهارت های گفتاری و زبانی:

با پرداختن به نگرانی های گفتاری و زبانی زودهنگام، کودکان به احتمال بیشتری به مهارت های ارتباطی مناسب سن دست می یابند. برنامه‌های مداخله اولیه معمولاً شامل تکنیک‌های درمانی مناسبی است که مشکلات خاص را هدف قرار می‌دهد، و به بهبود بیان، واژگان، گرامر و توانایی‌های ارتباطی کلی کمک می‌کند.

  • اجتماعی شدن و تعامل افزایش یافته:

ارتباط موثر برای ایجاد روابط و درگیر شدن در تعاملات اجتماعی بسیار مهم است. مداخله زودهنگام کودکان را با ابزارهای لازم برای تعامل با همسالان، بیان افکار و عواطف خود و ایجاد ارتباطات معنادار مجهز می کند.

  • موفقیت تحصیلی:

مهارت های ارتباطی در محیط های آموزشی اساسی است. کودکانی که مداخله گفتاردرمانی زودهنگام دریافت می‌کنند، احتمالاً از نظر تحصیلی برتر هستند، زیرا می‌توانند به طور مؤثر در فعالیت‌های کلاس شرکت کنند، دستورالعمل‌ها را درک کنند و ایده‌های خود را با اطمینان بیان کنند.

 

نقش گفتاردرمانگران در مداخله اولیه

  • ارزیابی جامع:

گفتاردرمانگران از طریق ابزارهای مختلف ارزیابی، نقش تعیین کننده ای در ارزیابی توانایی های ارتباطی کودک دارند. آنها نقاط قوت و ضعف را شناسایی می کنند و برنامه های درمانی فردی را توسعه می دهند.

  • تکنیک های درمانی مناسب:

برنامه های مداخله اولیه از تکنیک های مبتنی بر شواهد متناسب با نیازهای خاص هر کودک استفاده می کنند. درمانگران ممکن است از فعالیت‌های مبتنی بر بازی، تمرین‌های بیانی، تمرین‌های زبان‌ساز و روش‌های ارتباطی تقویتی و جایگزین (AAC) برای ارتقای پیشرفت بهینه استفاده کنند.

  • رویکرد مشارکتی:

گفتاردرمانگران از نزدیک با والدین، مراقبان و سایر متخصصان دخیل در رشد کودک کار می کنند و یک محیط مشارکتی ایجاد می کنند. این همکاری حمایت مداوم و یکپارچه از اهداف ارتباطی کودک را تضمین می کند.

 

حمایت از مداخله اولیه در گفتار درمانی

  • افزایش آگاهی:

آموزش والدین، مربیان، و متخصصان مراقبت های بهداشتی در مورد اهمیت مداخله زودهنگام بسیار مهم است. افزایش آگاهی می تواند به شناسایی و مداخله به موقع منجر شود و کودکان را قادر می سازد به خدمات مناسب دسترسی پیدا کنند.

  • خدمات قابل دسترس:

دولت ها، سیستم های مراقبت های بهداشتی و موسسات آموزشی باید ارائه خدمات گفتار درمانی در دسترس و مقرون به صرفه را برای خانواده هایی که به آنها نیاز دارند، در اولویت قرار دهند. برنامه های مداخله زودهنگام باید به راحتی در دسترس باشد تا اطمینان حاصل شود که هیچ کودکی حمایت حیاتی را از دست نمی دهد.

  • توانمندسازی والدین:

توانمندسازی والدین با دانش، منابع و شبکه‌های حمایتی می‌تواند کمک قابل توجهی به موفقیت تلاش‌های مداخله زودهنگام کند. مشارکت و مشارکت والدین در فعالیت های درمانی می تواند پیشرفت را تقویت کرده و انتقال مهارت ها به زندگی روزمره را تسهیل کند.

 

مداخله زودهنگام در گفتار درمانی نقش اساسی در باز کردن پتانسیل ارتباطی کودکان دارد. با درک اهمیت شناسایی زودهنگام، دسترسی به تکنیک‌های درمانی مناسب و تقویت مشارکت‌های مشترک، می‌توانیم کودکان را برای غلبه بر چالش‌های گفتاری و زبانی توانمند کنیم. سرمایه گذاری در مداخله زودهنگام نه تنها مهارت های گفتاری و زبانی را افزایش می دهد، بلکه اجتماعی شدن، موفقیت تحصیلی و رفاه کلی را نیز ارتقا می دهد. اجازه دهید مداخله زودهنگام در گفتار درمانی را در اولویت قرار دهیم تا اطمینان حاصل شود که هر کودک فرصت برقراری ارتباط موثر و رسیدن به پتانسیل کامل خود را دارد.

 

شناسایی علائم تاخیر گفتار و زبان:

والدین و مراقبان می توانند نقاط عطف ارتباطی فرزندشان را زیر نظر داشته باشند و از علائم قرمز بالقوه مانند محدودیت واژگان، مشکل در درک یا پیروی از دستورالعمل ها و خطاهای بیانی مداوم آگاه باشند.

آسیب شناسان گفتار زبان (SLPs) ارزیابی های جامعی را برای ارزیابی توانایی های گفتاری و زبانی کودک انجام می دهند و هر گونه تاخیر یا اختلال را شناسایی می کنند.

 

نقش والدین و مراقبان:

والدین و مراقبان شرکت کنندگان مهمی در فرآیند مداخله زودهنگام هستند. آنها نقش فعالی در جلسات درمانی ایفا می کنند، فعالیت ها و استراتژی های توصیه شده را در خانه دنبال می کنند و حمایت و تقویت مداوم را ارائه می دهند.

SLP ها به والدین و مراقبان خود درباره راهبردهای ارتباطی مؤثر، تکنیک های تحریک زبان و راه هایی برای ایجاد یک محیط غنی از زبان در خانه آموزش می دهند.

 

طرح های درمانی فردی:

برنامه های مداخله زودهنگام در گفتار درمانی متناسب با نیازهای منحصر به فرد هر کودک طراحی شده است. SLPها بر اساس نتایج ارزیابی کودک، برنامه‌های درمانی فردی را توسعه می‌دهند و نواحی خاص مشکل را هدف قرار می‌دهند.

جلسات درمانی اغلب شامل فعالیت های تعاملی و تعاملی است که به گونه ای طراحی شده اند که برای کودکان خردسال سرگرم کننده و انگیزه دهنده باشد و مشارکت فعال و پیشرفت را ارتقا دهد.

 

ارتباطات تقویتی و جایگزین (AAC):

روش های AAC را می توان در مداخله اولیه برای کودکانی که مشکلات قابل توجهی در تولید گفتار یا درک گفتار دارند، به کار برد. این روش ها شامل استفاده از زبان اشاره، سیستم های ارتباط تصویری یا وسایل الکترونیکی است که گفتار تولید می کنند.

سیستم‌های AAC ابزارهای ارتباطی جایگزینی را ارائه می‌دهند و به کودکان اجازه می‌دهند در حالی که روی بهبود مهارت‌های گفتاری و زبانی خود کار می‌کنند، خود را ابراز کنند.

 

رویکرد مشارکتی:

مداخله زودهنگام در گفتار درمانی شامل همکاری بین متخصصان مختلف مانند SLPs، متخصصان اطفال، روانشناسان و مربیان است. این متخصصان برای ارائه پشتیبانی جامع و تضمین یک رویکرد یکپارچه برای مداخله با یکدیگر همکاری می کنند.

ارتباطات منظم و به اشتراک گذاری اطلاعات بین متخصصان و خانواده ها برای پرورش یک رویکرد جامع و یکپارچه برای رشد کودک ضروری است.

 

نظارت چند بعدی پیشرفت:

SLP ها به طور منظم پیشرفت کودک را در طول فرآیند مداخله اولیه بررسی و ارزیابی می کنند. آنها تکنیک ها و اهداف درمانی را بر اساس نیازها و پیشرفت کودک در حال تکامل تطبیق می دهند.

نظارت بر پیشرفت ممکن است شامل ارزیابی های رسمی، مشاهدات غیررسمی و بازخوردهای والدین، مراقبان و مربیان باشد.

 

اهمیت مداخله اولیه برای اختلالات مختلف گفتار و زبان:

مداخله زودهنگام برای طیف وسیعی از اختلالات گفتار و زبان، از جمله اختلالات بیانی، تاخیر زبان، لکنت زبان، اختلالات صدا، و آپراکسی رشدی گفتار مفید است.

مداخله به موقع می تواند به طور قابل توجهی نتایج را بهبود بخشد و تأثیر این اختلالات را بر رشد کلی کودک به حداقل برساند.

 

اثرات بلند مدت مداخله اولیه:

تحقیقات نشان داده است که کودکانی که مداخله زودهنگام در گفتار درمانی دریافت می کنند، بیشتر به همسالان خود می رسند و مهارت های ارتباطی متناسب با سن خود را نشان می دهند.

اثرات مثبت مداخله زودهنگام می تواند فراتر از رشد گفتار و زبان باشد و بر عزت نفس، تعاملات اجتماعی، دستاوردهای تحصیلی و فرصت های آینده کودک تأثیر بگذارد.

به یاد داشته باشید، مداخله زودهنگام در گفتار درمانی یک زمینه پویا و در حال تحول است. تحقیقات و پیشرفت‌های مداوم به بهبود تکنیک‌های ارزیابی، استراتژی‌های مداخله و نتایج کلی برای کودکان مبتلا به چالش‌های گفتاری و زبانی کمک می‌کند. با اولویت دادن به شناسایی زودهنگام و دسترسی به خدمات مناسب، می‌توانیم محیطی حمایتی ایجاد کنیم که کودکان را قادر می‌سازد تا به پتانسیل کامل ارتباطی خود دست یابند.

 

برخی از علائم رایج تاخیر گفتار و زبان در کودکان خردسال چیست؟

شناخت علائم تاخیر گفتار و زبان در کودکان خردسال برای شناسایی و مداخله زودهنگام بسیار مهم است. در حالی که هر کودک با سرعت خود رشد می کند، در اینجا برخی از علائم رایج وجود دارد که ممکن است نشان دهنده تاخیر احتمالی باشد:

  • عدم حرف زدن:

در حدود 9 ماهگی، اکثر نوزادان شروع به غر زدن می کنند و هجاهای تکراری مانند “ba-ba” یا “ma-ma” تولید می کنند. تأخیر در غوغا کردن یا تغییرات محدود در صداها ممکن است نشانه تأخیر گفتار باشد.

  • واژگان محدود:

در مقایسه با همسالان خود، کودکان با تاخیر زبانی ممکن است مجموعه کلمات کمتری داشته باشند یا برای یادگیری لغات جدید دچار مشکل شوند. آنها ممکن است در نامگذاری اشیاء، بیان نیازهای خود یا درک دستورالعمل های ساده مشکل داشته باشند.

  • مشکل در تلفظ:

مشکل در تلفظ صداها نشانه رایج تاخیر در گفتار است. کودکان ممکن است صداها را جایگزین یا حذف کنند، که درک کلمات آنها را دشوار می کند. به عنوان مثال، آنها ممکن است به جای “خرگوش” “wabbit” یا به جای “گربه” “tat” بگویند.

  • جملات ناقص:

کودکان با تاخیر زبانی ممکن است در ساختن جملات کامل متناسب با سن خود دچار مشکل شوند. آنها ممکن است به جای جملات پیچیده تر از عبارات کوتاه و ساده استفاده کنند و گرامر آنها کمتر توسعه یافته باشد.

  • تعاملات اجتماعی محدود:

کودکان با تاخیر گفتار و زبان ممکن است با تعاملات اجتماعی دست و پنجه نرم کنند. آنها ممکن است در شروع یا حفظ مکالمات، پیروی از نشانه های اجتماعی یا درگیر شدن در بازی وانمودی با همسالان مشکل داشته باشند.

  • دشواری پیروی از دستورالعمل ها:

درک و پیروی از دستورالعمل های مناسب برای سن آنها می تواند برای کودکانی که تاخیر زبانی دارند چالش برانگیز باشد. آنها ممکن است در درک درخواست های ساده مشکل داشته باشند یا در به خاطر سپردن دستورالعمل های چند مرحله ای مشکل داشته باشند.

  • کاهش تماس چشمی و ژست ها:

کودکی که تاخیر در گفتار یا زبان دارد، ممکن است در طول تعاملات، تماس چشمی محدودی داشته باشد و برای برقراری ارتباط با نیازهای خود بیشتر به ژست ها یا اشاره تکیه کند.

  • ناامیدی یا مشکلات رفتاری:

کودکانی که برای برقراری ارتباط موثر تلاش می کنند ممکن است ناامید شوند و منجر به عصبانیت، گوشه گیری یا مشکلات رفتاری شوند. آنها ممکن است نشانه هایی از ناامیدی یا مشکل در بیان نیازها یا خواسته های خود را نشان دهند.

 

توجه به این نکته مهم است که این علائم به تنهایی لزوماً نشان دهنده تاخیر گفتار یا زبان نیستند. با این حال، اگر متوجه چندین مورد از این علائم شدید یا نگرانی هایی در مورد رشد ارتباطی فرزندتان دارید، توصیه می شود برای ارزیابی جامع با یک آسیب شناس گفتار-زبان یا یک متخصص مراقبت های بهداشتی که در زمینه رشد کودک تخصص دارد، مشورت کنید. آنها می توانند مهارت های ارتباطی فرزند شما را ارزیابی کنند و در صورت لزوم راهنمایی و مداخله مناسب ارائه دهند.

 

مطالب مرتبط با ” تاثیر مداخله زودهنگام در گفتار ” :

قدرت گفتاردرمانی در ارتباطات

توسعه گفتار در کودکان دچار آسیب شنوایی

تکامل گفتاری

اجزا درمان گفتار

اختلالات زبانی و گفتاری

با ما همراه باشید :

Instagram

Telegram

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

درمان لکنت زبان کودکان با روش قوانین روانی FRP ـ 09909501428 _ دکتر حنیف امانیان

درمان لکنت زبان کودکان با تکنیکFRP _ برنامه قوانین روانی

 

FRP فعلی شامل سه بخش با اهداف متفاوت می باشد.

اولین بخش روش FRP شامل سه قانون عمومی و کلی می باشد:

1 -به آهستگی (سرعت کم) صحبت کردن.

2-هر کلمه را یک مرتبه گفتن.

3 -کوتاه گفتن. این قوانین باعث می شوند تا سرعت گفتار کاهش یابد. و تکرار کلمات چند سیلابی و یا تکرار بخشی از کلمه و نیز کشیده گویی ها حذف شوند.

بخش دوم، قوانین اولیه ، برای کمک به کودکانی که تفاوت های فیزیولژیک بین گفتار روان و لکنت را می فهمند. به ما سه قانون می دهد.

بخش نهایی که قوانین ثانویه هستند شامل تنها یک قانون برای حذف رفتارهای ثانویه لکنت می باشد.

 

پایه های تئوریکی FRP ( روشی برای درمان لکنت زبان کودکان )

FRP یک برنامه شکل دهی روانی است. که برای ایجاد گفتار روان در تمام کودکانی طراحی شده است. که لکنت می کنند. تجربه بالینی ما نشان داده است. که مشکل خاصی که کودکان دارای لکنت دارند، فقدان آگاهی آن ها از زمانی است که این رفتارهای ناروانی رخ می دهد. به طور معمول کودکان از تکرار کلمات آگاهی دارند. اما از چگونگی و زمان وقوع تکرار مکرر این ناروانی ها آگاهی ندارند. ظاهراً این کودکان مهارت های ادراکی رشد یافته و الزام برای کنترل سیستم تولید گفتاری خود را ندارند. تا به یک سطح آگاهی برسندکه بتواند منجر به بازشناسی تمام تکرارها و حذف آنها شود.

در مورد کودکان بزرگتر، لکنت مشکلاتی در آگاهی و تولید ظاهر می کند. کودکان بزرگتر از تمام موارد لکنت شده و چگونگی تولید گفتار آگاهی ندارند. بنابراین این کودکان باید به بهبود مهارت های خودکنترلی و نیز یادگیری اصل فیزیولژیک یا پایه های تولید گفتار روان ادامه دهند. FRP به کودکان استراتژی های خاصی می دهد. تا مهارت های خود کنترلی خود را بهبود دهند و مهارت های تولید گفتارشان را تعدیل و هماهنگ کنند. FRP به منظور بهبود توانایی های کودکان در خودکنترلی و به منظور یادگیری اصول تولید گفتار از دو استراتژی درمانی استفاده می کند. استراتژی پایه ای FRP این است که کودکان باید همراه با درمان لذت ببرند و پیشرفت کنند.

درمانگران و والدین باید توجه داشته باشند که کودکان در یک فعالیت و تجربه شاد باشند.(مانند موسیقی و بازی)، مهارت های جدید را سریع تر می آموزند. این محیط درمانی مثبت می تواند با برگزاری درمان در جو بازی. – اغلب نشستن در استخر اسباب بازی ها و بازی های انتخابی کودک و استفاده از گفتار محاوره می تواند قوانین روانی خاص را اجرا کند- اجرا شود.

بخش مهم دیگر درمان با ایجاد یک تجربه شاد و خنده آور آغاز می شود که تمایل درمانگر برای محدود نبودن در ارتباط با سطح شناختی کودک در روند درمان را امکان پذیر می کند.

در تجربه خصوصی ما ، زمانی که کودک برای ترخیص آماده است. درمان به تدریج پایان می یابد. زیرا کودکان از تجربه خود همزمان با روان شدن لذت ببرند. این دیدگاه امکان کاهش تدریجی جلسات درمانی را به وجود می آورد و ممکن است- با تمام نکردن سریع درمان بعد از اینکه روانی به دست آمد-به جلوگیری از پسرفت درمان کمک کند.
دومین استراتژی درمانی FRP ، استفاده بسیار از سرنخ های بینایی یا یادآورهای بینایی در تمام برنامه درمانی می باشد. مهمترین دلیل پیشبرد واصلاح FRP ، توسعه اشارات و علایم بینایی و اشارات دستی غیرکلامی برای یادآوری قوانین روانی به کودکان می باشد.

قبل از استفاده از این سرنخ های غیرکلامی ، درمانگر سخن کودک را قطع می کند. تا به او یک قانون روانی شکسته شده (لکنت ) را یادآوری کند. این از هم گسیختگی ها زمان را تلف و روانی گفتار را مختل می کند. جایگزینی سرنخ های غیرکلامی با یادآورهای کلامی ، روانی محاوره ای را تسهیل می کند و فرصت های بالینی به منظور بهبود مهارت های خودکنترلی و تولید گفتار را برای کودکان به حداکثر می رساند. سرنخ های سمبولیک شامل دکوراسیون اتاق درمان می تواند برای یادآوری قوانین آموزش داده شده به کودکان استفاده شود. برای مثال تصاویر و اسباب بازی حیواناتی مانند لاک پشت و حلزون می توانند برای کاهش سرعت گفتار استفاده شوند.

در نهایت سرنخ های بینایی بخش مهمی برای اجرای FRP هستند که  (گفتاردرمانگران) SLP ها ، معلمین کلاس و والدین تشویق می شوند تا موارد سمبولیک را به عنوان یادآورهای منفعل قوانین روانی در محیط کودک قرار دهند. در حالی که کودک در حال صحبت کردن می باشد، به استفاده از از اشارات دستی به عنوان یادآورهای فعال ادامه می دهند.

الزامات تجربی درمان:

هیچ تجهیز خاصی برای استفاده اثربخش ازFRP مورد نیاز نمی باشد. با این حال، دو ویژگی بالینی وجود دارد.که برای روند درمان مفید هستند.اولین مورد، فهم پایه ای و اصولی از آناتومی و فیزیولوژی تولید گفتار برای آموزش به کودکان در مواقعی که الزام است میان گفتار روان و لکنت تفاوت بگذارند.این دانش مهم است زیرا کودکان هنگامی که نفاوت های آناتومیکی و فیزیولوژیکی را در هنگام لکنت کردن و در هنگام روان بودن درک کنند. آنگاه به دنبال کردن دستورالعمل های درمانی تمایل بیشتری دارند. ویژگی بالینی دوم توانایی درمانگر برای طراحی فعالیت های خنده دار ، جذاب و موردعلاقه کودک است تا بتواند برونداد گفتاری مراجع را به حداکثر برساند.

بخش های اصلی FRP

قوانین عمومی و کلی

اولین بخش FRP شامل سه قانون کلی و عمومی است:

1 -به آهستگی(سرعت کم) صحبت کردن.
2 -هر کلمه را یک بار گفتن.
3 -کوتاه گفتن .

این قوانین برای هر کودک از ابتدای درمان استفاده شد. براساس نتایج اولیه درمان SLP مشخص می کند که چه قوانین کلی برای هر کودک مناسب است. برای مثال اگر یک کودک با سرعت بالا صحبت کند و کلمات را تکرار کند، SLP قوانین کلی 1و2 را به کار می برد. اگر در کودک دیگر سرعت گفتار طبیعی است اما کلمات را تکرار کند و آنها را بکشد، استفاده از قوانین 2و3 مناسب می باشد.

قوانین کلی ، فوکوس اولیه درمان برای تمام کودکان است حتی اگر کودک جنبه های پیشرفته تری از لکنت مانند گیرهای حنجره ای یا تنس های دهانی را نشان دهد. به طور بالینی ، ما در مورد کودکانی که تنس های دهانی و حنجره ای را نشان می دهند معتقدیم که این رفتارها باید بعد از به کار بردن قوانین کلی حذف شوند.

با کار کردن روی مجموعه ای از سرعت(قانون)1 ،تکرار(قانون2)و اگر نیاز باشد کشیده گویی(قانون3 )می توان تنس های حنجره ای و دهانی را حذف کرد بدون اینکه به آنها مستقیماً اشاره شود.

قانون1 :به آهستگی صحبت کردن

کنترل سرعت گفتار بخشی از تعداد زیادی از برنامه های درمانی می باشد زیرا ثابت شده است که کاهش سرعت گفتار میزان لکنت را کاهش می دهد. اگرچه هدف درمان برای این قانون به آهستگی صحبت کردن می باشد اما در اصل ما از سرعت طبیعی که آهسته می باشد استفاده می کنیم. سرعت طبیعی برای کودکان از پایه اول تا پنجم تقریباً 112 کلمه در هر دقیقه برای پایه اول و با افزایش سیستماتیک 141 کلمه در دقیقه در پایه پنجم می باشد. در حالی که برای هجاها سرعت 149 تا 141 هجا در هر دقیقه می باشد. یکی از فواید سرعت آهسته این است که به کودک اجازه می دهد زمان بیشتری برای تعیین و تشخیص تکرارها و کشیده گویی ها داشته باشد.

استفاده از سرعت گفتاری کم ، ممکن است زمانبندی حرکتی را اصلاح کند و یا زمان اضافه تری برای توانایی کنترل مهارت های فیزیولوژیک الزام به منظور تولید گفتار روان داشته باشد . علاوه بر کاهش لکنت به دلیل کاهش سرعت گفتار، مزیت دیگری برای این قانون ذکر شده است. وقتی سرعت گفتار کودکان دارای لکنت کاهش یابد،. تأثیر آرام کننده ای در جریان جلسات درمان ظاهر می شود. زمانی که توجه درمان روی کاهش سرعت گفتار بود، لکنت کاهش یافت این در حالی است. که سرعت طبیعی آهسته گفتار دست نخورده باقی ماند. بخشی از این کاهش میزان لکنت می تواند به علت حفظ محیط درمانی آرام به علت کاهش سرعت باشد.

قانون 2 : هر کلمه را یک مرتبه گفتن

معمولا تکرار کل کلمات تک هجایی یا بخشی از کلمه ویژگی های عمده و اصلی گفتار هستند. که به مداخلات درمانی در گفتار کودکان دارای لکنت نیاز دارند. بنابراین قانون ” هر کلمه را یک مرتبه گفتن ” برای موفقیت FRP مهم است. برای آموزش مفهوم “هر کلمه را یک مرتبه گفتن”، دو مجموعه تقابلی از موارد می تواند استفاده شود. برای مثال، دو مجموعه متفاوت سکه در یک ردیف(مانند پنی، ده سنتی، پنج سنتی و …)استفاده شود. و نشان دهنده گفتار روان و ردیف دوم سکه ها حاوی تعدادی سکه مشابه در یک ردیف مانند (پنی پنی پنی، ده سنتی پنج سنتی) . و نشان دهنده گفتار ناروان که شامل کلمات تکرار شده می باشند.

مجموعه های دیگر مثل شمارش و نامیدن روزهای هفته یا ماه می تواند بیان کننده اهمیت هر کلمه باشد و اینکه نیازی نیست تکرار شوند تا کودک معنی هر کلمه را بفهمد. برای اثبات و فهم بیشتر SLP می تواند به دنبال قضاوت کودک- اگر او نیاز دارد کلمه را در دفعات زیادی بشنود. تا معنی را بفهمد- یک کلمه را 10 مرتبه یا بیشتر تکرار کند.

قانون 3 :کوتاه گفتن

این قانون برای حذف کشیده گویی ها طراحی شده است. وتنها به کودکان دارای لکنتی آموزش داده می شود. که کشیده گویی دارند. برای کودکانی که کشیده گویی دارند،. این قانون بخش مهم و یکپارچه ای از روند درمان می باشد. و در طی جلسه مداخله ابتدایی معرفی می شود. سرنخ های انگشتی می تواند برای راهنمایی کودکی به کار رود که یک تکرار را می کشد. اگر نیاز باشد. می توانیم برای تقابل مفاهیم کوتاه و بلند از تقابل اشیاء مشابه اما بلند و کوتاه(مانند مداد و حیوانات) استفاده کنیم. تعدادی تکنیک درمانی وجود دارند که توضیح می دهند. کلمات نباید کشیده شوند. بلکه باید به سرعت از هجا به هجای دیگر و از کلمه ای به کلمه دیگر حرکت کرد.Piano و Conture Analogy Finge Opposing برای نشان دادن این مفهوم استفاده شد.

قوانین اولیه:

این قوانین از اولین موارد مهم است تا کودک بتواند مفهوم فیزیولوژی گفتار را متوجه شود. 3 قانون اولیه برای کمک به کودک طراحی شده است و در مواقعی که قوانین کلی قادر نمی باشند رفتار لکنت را حذف کنند.
آموزش های فیزیولوژیک و مداخله مستقیم مورد نیاز را ارائه می دهد. در مورد بسیاری ازکودکانی که دارای مشکلات فیزیولوژیک مانند تنس های حنجره ای ، مدیریت جریان هوا و/یا تنس های دهانی می باشند. استفاده از قوانین عمومی برای حذف تمام جنبه های لکنت کافی می باشد.
بنابراین آسیب شناس گفتاروزبان (SLP) باید صبور باشد و در روند درمان با قوانین عمومی عجول نباشد .و SLP نباید خیلی سریع نتیجه گیری کند که به دلیل وجود موضوعات فیزیولوژیک ، هدایت مستقیم تر درمان مورد نیاز است. نهایتاًSLP باید متوجه باشد که قوانین عمومی به تنهایی نمی توانند لکنت را حذف کنند و درمان مستقیم بر مبنای اصول فیزیولوژیک مورد نیاز است. در تجربه بالینی ما زمانی که کودکان مفهوم قوانین عمومی-با تشخیص سریع و دقیق هنگام رخداد تکرارها و یا کشیده گویی- را متوجه می شوند. اما هنوز الگوی ثابتی از لکنت ظاهر می کنند. استفاده از قوانین اولیه مجاز می باشد. وقتی استفاده از قوانین اولیه مشخص شد، گام اول آموزش مفاهیم فیزیولوژیک مورد نیاز با ارائه مروری بر روند تولید گفتار برای فهم این قوانین می باشد. تولید گفتار می تواند با واژه های ساده به کودک، به عنوان مجموعه ای از اتفاقات فیزیولوژیک متوالی توضیح داده شود و یا نشان داده شود.

ابتدا، تولید گفتار با جریان هوا یا بازدم شروع می شود. که “کلمات بیرون می آیند”دوم اینکه همچنان که هوا بیرون می آید.تارهای صوتی مرتعش می شوند و صدا را ایجاد می کنند. نهایتا حرکت زبان و لب ها این صدا را درون کلمات شکل می دهند. برای کمک به توضیح این مفاهیم فیزیولوژیک و قوانین اولیه، سر شیلنگ باغچه را به لب ها، شیلنگ را به مسیر صوتی ، و شیر آب را به حنجره تشبیه می کنیم. در این تشابه ارتباط بین ساختارهای آناتومیکی و فیزیولوژی مسیر جریان هوا، آواسازی و تماس نرم دهان توضیح داده می شود.

سپس راجع به اینکه چطور از مشارکت ساختارهای حرکتی برای تولید گفتار روان استفاده می کنیم، توضیحاتی داده می شود. تجربه بالینی ما نشان می دهد. که اکثر کودکانی که به قوانین اولیه نیاز دارند تنس حنجره ای را تجربه می کنند.که این مساله، با موضوع مدیریت جریان تنفس مرتبط است. بنابراین برای این کودکان تنها قوانین روانی اولیه 4 و 2 در درمان استفاده می شود. برای کودکانی که علاوه بر تنس حنجره، تنس دهانی را نشان می دهند، و یا آنان که فقط تنس دهانی را نشان می دهند، قانون6 در درمان استفاده می شود.

مشابه با قوانین عمومی، هنگام به کار بردن قوانین اولیه صبر و شکیبایی پیشنهاد می گردد. چون اغلب درمانگران به سرعت از گام آموزش اجزای فیزیولوژیک گفتار عبور می کنند. بدون اینکه متوجه شوند که این کودکان تلاش می کنند. تا در یک مهارت حرکتی پیچیده تبحر یابند. زمانی که تصمیم به استفاده از قوانین اولیه گرفته می شود. درمانگر و کودک باید متوجه باشند. که این قوانین مقدار قابل توجهی از وقت درمان را به خود اختصاص می دهد و تمرین کنند تا در این قوانین مهارت یابند و به طور روان صحبت کنند.

قانون 4 : استفاده از تنفس گفتاری

مشابه با شیوه های مورد استفاده توسط سایر درمانگران، برای تنفس گفتاری باید یک منحنی تنفسی ترسیم شود و به فازهای دم و بازدم برچسب زده شود و این مساله توضیح داده شود. که برای گفتار باید تمرکز روی فاز بازدم باشد. سپس به کودک آموزش داده می شود. که در طی بازدم –نفست را نگه ندار- اجازه بده تا به آرامی خارج شود. و اجازه بده تا فقط کمی هوا قبل از شروع صحبت کردن خارج شود. وقتی که درمان مستقیم برای تنفس گفتار استفاده شد،. موفقیت بالینی با استفاده از ترکیب فیدبک بینایی و لمسی به دست می آید.

برای مثال می توان به کودک آموزش داد تا منحنی تنفس را روی یک تخته سیاه یا کاغذ با یک دست بکشد. در حالیکه دست دیگرش را باز کند و روی شکم خود دقیق زیر استرنوم قرار دهد. سپس کودک تنفس را احساس کند و همچنان که ورود هوا را حس می کند، منحنی تنفس را با انگشت سبابه ترسیم کند.

به کودک توضیح می دهیم که فاز دم مشابه با ریختن گازوییل در تانک گاز ماشین است که انرژی را برای حرکت ماشین فراهم می کند. در حالی که برای گفتار، هوای گرفته شده انرژی را برای تولید صدای گفتاری فراهم می کند. سپس ما می توانیم با ترسیم یک X روی منحنی تنفسی، کمی بعد از اینکه بازدم شروع می شود-تا جایی که گفتار باید شروع شود- را نشان دهیم. سپس توضیح داده می شود. که فاصله بین شروع بازدم و نوک منحنی تنفس ، X مهم است به این دلیل که تارهای صوتی باید باز شوند تا هوا بتواند خارج شود و اینکه اجازه می دهد تا تارهای صوتی به آسانی مرتعش شوند و صدا تولید شود.

قانون5: شروع نرم و آرام

این قانون به کودکان مفهوم شروع ملایم آواسازی را آموزش می دهد که یک بخش درمانی در بسیاری از برنامه های درمان روانی می باشد. FRP شروع ملایم آواسازی را این گونه تعریف می کند: افزایش تدریجی شدت در طول زمان، که در شروع یک عبارت رخ می دهد. این قانون برای کودکانی است که در ارزیابی نشان می دهند که احساس می کنند. کلمات در گلوی شان گیر می کند یا اینکه وقتی از آن ها پرسیده می شود. که در تلاش برای صحبت در کجا احساس تنس می کنی، به گلوی خود اشاره می کنند.

مقایسه لب های حنجره ایlip Laryngeal ) برای آموزش مفهوم این قانون استفاده شده است. و نیاز دارد که توضیح دهیم لب های واقعی مشابه با تارهای صوتی یا لب های حنجره ای می باشند. سپس SLP آنچه صدای Raspberry نامیده می شود را تولید می کند. به این صورت که هوا را بین لبهای واقعی اش می دهد و باعث می شود. که لب ها مرتعش شوند درعین حالی که توضیح می دهد. صدا در لب های حنجره ای مشابه با صدایی که box voice ما در گلو، در هنگامی که جریان هوا از بین تارهای صوتی عبور می کند. و باعث ایجاد ارتعاش در تارها می شود، ایجاد می کند. سپس SLP می تواند نشان دهد. که اگر لب ها خیلی سخت به هم نزدیک شوند. جریان هوا متوقف می شود، لب های حنجره ای متوقف نمی شوند. و نویز تولید شده با لب های واقعی ما متوقف خواهد شد. توضیح می دهد که این اتفاقات هنگاهی است که تارهای صوتی خیلی سخت با یکدیگر تماس یابند و گفتار متوقف شود.

بعد از اینکه کودک مفهوم شروع ملایم را فهمید SLP توضیح می دهد. که شروع ملایم صوت به این معنی نیست که حجم و شدت گفتار پایین می باشد. برای فهم بیشتر، SLP می تواند به آرامی با شروع ملایم یک عبارت را بکشد. به طوری که به تدریج و رفته رفته حجم افزایش می یابد. تا بلندی گفتار محاوره ای نیز به دست آید. ژسچر دستی برای این قانون وجود دارد. یکی اشاره به لب های جنجره ای است )و لب های واقعی(و دیگری به آرامی باال بردن یک انگشت در هوا همچنان که تمایل کمی به بالا دارد. تا نشان دهد که با افزایش تدریجی شدت به نرمی شروع می شود.

قانون 6 :تماس میان کمک کننده های گفتار به آرامی

این قانون برای کمک به کودکانی طراحی شده است. که تنس در ناحیه دهان (مثل لب ها، زبان یا فک) را در طی لکنت تجربه می کنند. برای کودکانی که تنس دهانی نشان می دهند ، فهم تقابل بین تماس نرم و سخت ضروری می باشد. به این کودکان یاداوری می شود. که در طی تولید گفتار، کمک کننده های گفتاری(مثل لب ها و زبان). برای گرفتن صدای تولید شده با هوایی که از بین تارهای صوتی عبور می کند، مسئول هستند. و این صداها درون کلمات شکل می گیرند. هنگام شکل دهی صدا در کلمات، بهترین شیوه این است. که کمک کننده های گفتاری به آرامی به هم برسند. اغلب مراقبین ، هنگاهی که کودک تلاش می کند. با شروع و ادامه لکنت مواجه شود، او را تشویق به تلاش بیشتر می کنند.

واضح است که تلاش برای حرکات فیزیولوژیک گفتار با تقلا فیزیکی بیشتر، باعث می شود که کودک تنس بیش از حد در ساختارهای آناتومیکی مرتبط با گفتار و رفتارهای ثانویه ایجاد کند. باید خانواده کودک را متقاعد کرد که علی رغم اعتقاد رایج که کار بیشتر موفقیت بیشتر به همراه دارد، برای گفتار،آهستگی موفقیت بهتری در پی دارد. برای نشان دادن موثر نبودن تنس بیش از حد برای تولید گفتار، درمانگر و کودک تلاش می کنند تا یک انفجاری دو لبی را مانند /b /تولید کنند. به این صورت که لب ها را تا حد امکان به سختی به هم برسانند تا یک کلمه به سرعت بیرون بیاید و تولید شود. همچنان که کودک و درمانگر برای این تولید تلاش می کنند، می تواند دوباره از شوخی استفاده کنند.

با این شیوه که کودک لب هایش را تا حد امکان با تنس به هم برساند. و صورت درمانگر به هم ریخته شود. ما حتی می توانیم کف زمین دراز بکشیم و تقلاا بیش از حد برای تولید صدا داشته باشیم. بعد از تلاش برای این شیوه سخت تولید گفتار از کودک این سوال را می پرسیم. که آیا این کار سخت به تولید صدا یا کلمات کمک می کند؟. کودکان به سرعت تشخیص می دهند و بیهوده گی تلاش بیش از حد برای تولید گفتار را درک می کنند. سپس SLP و کودک می توانند تماس نرم لب هایشان را با هم تمرین کنند. تا گفتار به آسانی و بدون تقلا تولید شود. یاداوری های بینایی استفاده شده. برای سرنخ این قانون شامل تماس انگشت اول و شست به سختی به یکدیگر می باشد.

 

قانون ثانویه

قانون 7 : فقط استفاده از تولید کننده های گفتار برای صحبت کردن

آخرین قانون روانی فقط برای حذف رفتارهای ثانویه طراحی شده است. که شامل حرکت ساختارهای آناتومی است. که در تولید گفتار روان وجود ندارند. (مثل چرخش سر، ضربه پا، چشمک زدن) . تمرکز ما روی آموزش مفهومی است. که این رفتارهای آناتومیک غیرگفتاری برای صحبت کردن لزومی ندارند و استفاده از آن ها به تولید گفتار روان کمک نمی کند.

برای حذف رفتارهای ثانویه درمانگر چگونگی تولید گفتار را مرور می کند:

جریان هوا موجب تولید کلمات می شوند. این جریان هوا، تارهای صوتی را مرتعش می کند. و صدا تولید می شود. حرکت لب ها و زبان، صدا را در کلمات شکل می دهد. سپس درمانگر به کودک چگونگی تولید گفتار را توصیف می کند.. او تنها حرکت لب ها، زبان، فک و سایر ساختارهای گفتاری را توصیف می کند. هیچ حرکت اضافه ای نیاز نمی باشد. درمانگر به کودک توضیح می دهد که لزومی ندارد. هنگام صحبت کردن بخشی از بدن را حرکت داد. بعد از این توضیح، کودک به دفعات از حرکات فیزیکی همراه با رفتارهای ثانویه آگاهی دارد.

 

استفاده از آینه اغلب منجر می شود. که کودک از رفتارهای غیرضروری آگاهی یابد و سریع آن ها را حذف کند. تکنیک درمانی دیگر این است. که درمانگر می تواند با یا بدون آینه رفتار ثانویه کودک را به شیوه اغراق آمیز به او نشان دهد. و به او اثبات کند که این حرکت برای تولید گفتار کمک کننده نمی باشد. برای مثال، اگر کودک هنگاهی که گفتار را شروع می کند سرش را می چرخاند،. درمانگر توضیح می دهد. که چرخش سر از جمله ساختارهای آناتومیکی مرور شده هنگام توضیح چگونگی تولید نمی باشند.

بنابراین به تولید گفتار روان ارتباطی ندارند. برای اثبات این توضیح، درمانگر در جلوی آینه می ایستد و می گوید. “من سرم را تا حد امکان می چرخانم. تا کلمات به سرعت بیرون ایند” . سپس با انیمیشن قابل قبول سرش را در دفعاتی می چرخاند. آشکار است که اتفاقی نمی افتد. و چرخش سر برای شروع گفتار کمک کننده نمی باشد و باید حذف شود. سرنخ غیرکلامی برای این قانون، تکرار حرکت ثانویه کودک به عنوان یادآور بیهودگی استفاده از آن است.

 

 

حنیف امانیان _کارشناس ارشد گفتاردرمانی

 

اینستاگرام کلینیک یاشا ـ خدمات گفتاردرمانی ـکاردرمانی ـ روانشناسی در گرگان ـ درمان لکنت کودکان و بزرگسالان

لکنت زبان چیست؟

انواع روش های درمانی لکنت زبان _ درمان لکنت زبان کودکان و بزرگسالان

اختلالات تولیدی و تلفظ گفتاری

آپراکسی _ از سیر تا پیاز

اختلال صوت

درمان لکنت زبان ـ برنامه درمانی لکنت زبان_لیدکامب ـ درمان لکنت بزرگسالان و کودکان

درمان لکنت زبان با برنامه کمپرداون ـ درمان لکنت کودکان و بزرگسالان

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

درمان اختلالات گفتاری و تلفظ ـصوت و بلع کودک و بزرگسالان در گرگان 09909501428

تعریف اختلالات صدای گفتاری

اختلال آوایی:

تولید نادرست یک یا دو صدای گفتاری به دنبال نقص در جایگذاری، زمانبندی، جهت یابی ،فشار ،سرعت و یا یکپارچه سازی حرکت لبها، زبان ،نرم کام، حلق، و که می‌تواند با یا بدون منشاء شناخته شده عضوی، فیزیولوژی یا عصب شناختی باشد.در یک نگاه عملی کودکی که در فهرست آوایی استخراج شده با آزمون های غربالگری تشخیصی و آوایی در تلفظ صداهای خاص با اشکال مواجه باشد و بر یک یا چند صدا چه در حالت تقلید و چه در تولید خود انگیخته در همه موقعیت ها اعم از تولید مجزای صدا یا بافت واژه، خراب گویید یا جانشین سازی یکسانی را اعمال کند دارای اختلال آوایی شناسایی می شود.
فرایند واجی،روند به کار گرفته شده توسط کودک جهت ساده سازی گفتار است، زمانی که تلاش می‌کند کلمات را با الگوی بزرگسالان تلفظ کند. از فرایند واجی تحت عنوان الگوی خطا نیز یاد می‌شود. الگوهای خطا/ فرایند های واجی ساختار هجا یا صرفاً یک واج را هدف قرار می‌دهند .الگوهای خطا می توانند معمول و متناسب با سن ،تاخیری یا غیر معمول و مرضی باشند.

اختلال واجی:

کاربرد برخی الگوهای خطا/ فرایند های واجی است که ظاهری متفاوت از فرآیندهای معمول دوران رشد دارند. مشاهده این الگوهای خطا در گفتار کودک نشان از نقص در فراگیری قواعد و محدودیت های نظام واجی است.از این نظر می‌توان برای کودکان دارای اختلال دو زیر طبق تعریف کرد: کودکانی که الگوی خطای باثبات دارند و زیر گروهی که در برونداد گفتاری آنها الگوهای خطا از هیچ ثباتی برخوردار نیست و تحت عنوان اختلالات واجبی است و باید از آنها یاد می شود.از این نظر می‌توان برای کودکان دارای اختلال دو زیر طبق تعریف کرد کودکانی که الگوی خطای باثبات دارند و زیر گروهی که در برونداد گفتاری آنها الگوهای خطا از هیچ ثباتی برخوردار نیست و تحت عنوان اختلالات واجی بی ثبات از آنها یاد می شود.بی ثباتی مشاهده شده در الگوهای خطای این زیر گروه را از تغییر پذیری های معمول دوران رشد که تحت تأثیر محدودیت های حرکتی- دهانی، زبان‌شناختی (استخراج و کاربرد قواعد) و کاربرد شناسی (اثرپذیری از مخاطب در یک بافت ارتباطی) است و در سنین بالاتر رسش می یابد ،همچنین از کنش پریشی کلامی دوران رشد متفاوت است و باید تمیز داده شود.
اختلالات صدای گفتاری می توانند ماهیتی ارگانیک یا عملکردی داشته باشند. اختلالات صدای گفتاری ارگانیک ناشی از یک دلیل اصلی حرکتی / عصبی ، ساختاری یا حسی / ادراکی است. اختلالات گفتاری -عملکردی ایدیوپاتیک هستند – علت مشخصی ندارند.

 

اختلالات صدای گفتاری ارگانیک

اختلالات صدای گفتاری ارگانیک شامل مواردی است که در اثر اختلالات حرکتی / عصبی (به عنوان مثال ، آپراکسی کودک در گفتار و دیزآرتری) ، ناهنجاری های ساختاری (به عنوان مثال شکاف لب / کام و سایر نقص ها یا ناهنجاری های ساختاری) و اختلالات حسی / ادراکی (به عنوان مثال ، اختلال شنوایی) وجود دارد.

اختلالات عملکرد گفتاری

اختلالات عملکردی گفتار شامل مواردی است که مربوط به تولید حرکات صداهای گفتاری و موارد مرتبط با جنبه های زبانی تولید گفتار است. این اختلالات به ترتیب اختلالات تولیدی و اختلالات واجی هستند. اختلالات تولیدی، بر روی خطاها (به عنوان مثال تحریف ها و تعویض ها) در تولید اصوات گفتاری منفرد متمرکز است.
اختلالات واجی بر خطاهای قابل پیش بینی و مبتنی بر قاعده متمرکز هستند (به عنوان مثال ، نمایش جلو ، توقف و حذف نهایی صامت) که بیش از یک صدا را تحت تأثیر قرار می دهد. تمایز اختلالت تولیدی و اختلالات واجی اغلب دشوار است. بنابراین ، بسیاری از محققان و پزشکان ترجیح می دهند هنگام مراجعه به خطاهای گفتاری با علت ناشناخته ، از اصطلاح گسترده تر ، “اختلال صدای گفتاری” استفاده کنند.

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه های اختلالات عملکردی صدای گفتاری شامل موارد زیر است:
• omissions/deletions(حذف)
برخی از اصوات حذف میشن مثال:
(e.g., “cu” for “cup” and “poon” for “spoon”)
• substitutions
جانشینی – یک یا چند صدا جایگزین می شوند ، که ممکن است منجر به از دست دادن کنتراست آوایی شود مثال:
• e.g., “thing” for “sing” and “wabbit” for “rabbit”
• additions
اضافات – یک یا چند صدای اضافی به یک کلمه اضافه می شود یا وارد می شود.به عنوان مثال:e.g., “buhlack” for “black”)
• distortions
تحریفات – صداها تغییر می کنند
مثال:
e.g., a lateral “s”
• syllable-level errors
هجاهای ضعیف حذف می شوند
مثال:e.g., “tephone” for “telephone”)

تأثیر لهجه

لهجه شیوه منحصر به فردی است که توسط گروهی از افراد که به یک زبان صحبت می کنند اجرا میشود و بخشی طبیعی از زبان گفتاری است. لهجه ها ممکن است منطقه ای باشند. اولین زبانی که توسط یک فرد دوزبانه یا چندزبانه به دست می آید می تواند در تلفظ اصوات گفتاری و دستیابی به قوانین واج گویی در زبان های متعاقباً تحت تأثیر قرار گیرد. هیچ لهجه ای “بهتر” از دیگری نیست. لهجه ها ، مانند گویش ها ، اختلالات گفتاری یا زبانی نیستند ، بلکه فقط تفاوت ها را منعکس می کنند.

تأثیر گویش

همه تعویض ها و حذف های صداها خطاهای گفتاری نیستند. در عوض ، ممکن است با ویژگی های گویش گوینده (یک سیستم زبانی حاکم که منعکس کننده زمینه منطقه ای و اجتماعی گوینده های آن است) مرتبط باشند. تغییرات گویشی یک زبان ممکن است از همه پارامترهای زبانی ، از جمله واج شناسی ، اوا شناسی ، نحو ، معناشناسی و کاربرد شناسی عبور کند. هنگامی که از صدای “d” برای صدای “th” استفاده می شود (به عنوان مثال “dis” برای “this”).
سبب شناسی: اختلالات آوایی و بازی می‌توانند در پی دلایل شناخته شده عضو ای مانند ناهنجاری های چهره های دهانی آسیب شنوایی عقب ماندگی های ذهنی اختلالات عصبی حرکتی مانند دیزآرتری و آپراکسی و یا به دلایل ناشناخته مانند اختلالات تولیدی واژه عملکردی به وجود بیایند.

عوامل خطر گزارش شده اغلب شامل موارد زیر است:
جنسیت – بروز اختلالات صوتی گفتاری در مردان بیشتر از زنان است.
مشکلات قبل و حین و بعد بارداری – مشخص شده است که عواملی مانند استرس مادر یا عفونت در دوران بارداری ، عوارض حین زایمان ، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد با تاخیر در کسب صدای گفتار و اختلالات صدای گفتاری مرتبط است.
سابقه خانوادگی – کودکانی که دارای اعضای خانواده (والدین یا خواهر و برادر) هستند که دارای مشکلات گفتاری و یا زبانی هستند ، بیشتر دچار اختلال گفتاری می شوند.
عفونت گوش میانی – اوتیت مدیای مداوم با افیوژن (که اغلب با کاهش شنوایی همراه است) با اختلال در رشد گفتار همراه است.

آسیب شناسان گفتاری زبان (SLP) نقشی اساسی در غربالگری ، ارزیابی ، تشخیص و درمان افراد مبتلا به اختلالات صدای گفتاری دارند. نقش ها و فعالیت های حرفه ای در آسیب شناسی گفتار – زبان شامل خدمات بالینی / آموزشی (تشخیص ، ارزیابی ، برنامه ریزی و درمان) است.

تعیین پیش آگهی بهبودی:

پیش آگهی برآوردی از میزان پیشرفتی است که میتوان از درمان انتظار داشت.پیش آگهی اولیه بر پایه اطلاعات موجود از زمان ارزیابی است.متغیر های مختلف مربوط به پیش آگهی میتواند به درمانگر در ایجاد یک قضاوت حرفه ای درمورد پیشرفت قابل انتظار مراجع کمک کند.متغیرهای مربوط به پیش آگهی عواملی هستندکه میتوانند به طور مثبت یا منفی بر بهبودی مهارت های تولیدی و واجی مراجع تاثیر بگذارند.
متغیرهای مربوط به پیش آگهی عبارت اند از:
شدت
انگیزه مراجع برای درمان
تحریک پذیری
بی ثباتی
رفتارهای همراه
تاریخچه درمان
حمایت خانواده

ارزیابی اختلالات تولیدی و واجی:

تهیه نمونه گفتار پیوسته بخش بسیار ضروری از ارزیابی واج شناختی است ،زیرا با استفاده از آن می توان این موارد را بررسی کرد :1)ارزیابی وضوح کلی گفتار و میزان شدت اختلال 2)تعیین چگونگی بکارگیری صداهای گفتار در حالت طبیعی و3) استفاده از این داده ها برای ثبت میزان درستی صداها، الگوهای خطا و میزان ثبات خطاهای تولیدی. شیوه های ترجیحی برای نمونه گیری از گفتار پیوسته ،گفتگو با فرد در بافت محاوره خود به خودی است. اگر به هر دلیلی امکان انجام محاوره نبود، چند شیوه دیگر نیز می توانند جانشین این نوع نمونه گیری شوند که عبارتند از 1) استخراج پاسخ دربافت محاوره با استفاده از محرک های تصویری یا اسباب‌بازی‌ها 2)خواندن بخشی از یک کتاب 3)بازگویی داستان پس از درمانگر( تقلید تاخیری).
نمونه های تک کلمات یا همان آزمون متداول تولید صدا ها، روشی نسبتاً ساده و موثر برای به دست آوردن نمونه‌ای از تولیدات صدای گفتاری است. با اینکه آنها بخش با ارزشی از مجموعه ارزیابی واجی می باشد و فقط شامل شیوه نمونه گیری نیستند محدودیت هایی دارند تعداد بافت های آوایی برای نمونه گیری اندک است تاثیر بافت محاوره‌ای و دیگر عوامل موثر بر گفتار مانند :شکل هجا، نوای گفتار میزان آشنایی فرد با کلمه و بخش های دستوری گفتار( اسم و فعل )مشخص نیست.

ارزیابی جامع شامل مراحل زیر است:

تاریخچه گیری: برای تسهیل یک ارزیابی کارآمد و موثر، تاریخچه گیری از مراجعه والدین پیش از ارزیابی واجی به دست می آید .این کار به درمانگر اجازه می‌دهد مواردی از جمله 1)علت عوامل سبب شناسی محتمل2) درک مراجع یا خانواده از مشکل 3)محیط آموزشی، کاری ،خانه یا اجتماعی مراجع4) و اطلاعات پزشکی رشدی و اجتماعی مراجع را شناسایی بکند. اطلاعات تاریخچه گیری معمولاً به شکل نوشتاری توسط مراجع و خانواده‌اش به دست می‌آید، که اغلب با مصاحبه شفاهی تکمیل می‌شود.

معاینه مکانیسم های دهانی:

ارزیابی های ساختار دهانی به منظور توصیف ساختار و عملکرد ساز و کار دهانی برای اهداف گفتاری اجرا می‌شود در این ارزیابی‌ها موارد ذیل مشاهده می‌شود: دندان ها به منظور بررسی گاز گرفتن و همچنین دندان‌هایی که وجود ندارد ،سخت کام و نرم کام برای وجود هرگونه شکاف،شکاف زیر مخاطی، سوراخ یا شیار، اندازه و حرکت زبان ،قرینگی و حرکت لبهاو طول عمل کرد نرمکام.

غربالگری شنوایی:

در ارزیابی آگاهی از وضعیت شنوایی و کفایت عملکرد دستگاه شنوایی فرد بسیار مهم است .شواهدی وجود دارد که حاکی از آن است که مشکلات راجعه گوش میانی می‌تواند در تاخیر واجی یا اختلالات صدای گفتار نقش داشته باشد در مواردی که آسیب های شنیداری بسیار شدیدتر وجود دارد بین میزان افت شنوایی و سطح رشد گفتار و زبان همبستگی وجود دارد .با توجه به این ارتباطات، غربالگری شنیداری بخش ثابتی از روند ارزیابی خواهد بود.

قابلیت تحریک پذیری گفتار را می سنجیم:

آزمون تحریک پذیری برای تشخیص افراد نیازمند مداخلات واج شناختی، بسیار مفید و برای تعیین موارد محرک برای شروع آموز ش سودمند است. نتیجه و امتیاز آزمون تحریک پذیری ارزش تشخیصی دارد، به طوری که صداهای با احتمال خود تصحیحی و صداهایی را که در درمان سریعتر تعمیم داده می شوند، پیش بینی می کند.
و
نمونه صداهای گفتاری
شدت اختلال
وضوح گفتار
سنجش ادراک گفتاری
تست زبانی گفتار
ارزیابی سوادآموزی در صورت نیاز

 

اهداف ارزیابی:

تشریح رشد و وضعیت واجشناسی و تولید بیمار
تعیین این که آیا نیاز به مداخله وجود دارد یا نه
تشخیص عواملی که با اختلال گفتاری مرتبط است
قضاوت درمورد پیش آگهی،تغییر اختلال با درمان یا بدون آن
بازبینی تغییرات در توانایی های تولید و واجشناسی در طول زمان.

اصول ارزیابی:

بررسی سابقه ی مراجع
طرح ریزی جلسه ی تشخیصی
انتخاب آزمون های مناسب
آماده کردن اتاق ارزیابی
اجرای مصاحبه آغازین و توضیح دادن روش های آمون
ااجری آزمون های انتخاب شده
ارزیابی حیطه های وابسته
اجرای مصاحبه ی پایانی و بحث در مورد یافته ها
ارائه پیشنهادها
نوشتن گزارش تشخیصی
بررسی سابقه ی مراجع

اهداف ارزیابی:

درمانگر در تشخیص اختلال تولیدی و واجی،باید چندین هدف که به تعیین وجود یا عدم وجود اختلال و ماهیت آن کمک خواهد کرد را در ذهن داشته باشد.اهداف درمانگر در ارزیابی مهارت های تولیدی و واجی میتواند شامل موارد زیر باشد:
اجرای آزمون غربالگری گفتاری
جمع آوری تاریخچه ی مراجع
اجرای ارزیابی دهانی-صورتی
اجرای آزمون غربالگری شنوایی
ارزیابی عملکرد کودک در آزمون های تک واژه ای و گفتار محاوره ای
بررسی وجود فرایند های واجی یا قوائد واجی که ممکن است به ایجاد الگوهایی از کژتولید ها کمک کند.
ارزیابی عملکرد کودک با درنظر گرفتن هنجارهای رشدی
ارزیابی تحریک پذیری کودک در صداهای گفتاری دچار کژ تولیدی


درمان:

در طول تاریخ ، درمانهایی که بر تولید حرکات صداهای گفتاری متمرکز هستند ، رویکردهای تولیدی نامیده می شوند. درمانهایی که بر جنبه های زبانی تولید گفتار متمرکز هستند ، رویکردهای آواشناختی / مبتنی بر زبان نامیده می شوند.

رویکردهای تولیدی:

رویکردهای تولیدی هر انحراف صدا را هدف قرار می دهند و اغلب هنگامی که اشتباهات کودک مبتنی بر نقص حرکتی باشد ، توسط درمانگر انتخاب می شوند. هدف تولید صحیح صدا (های) هدف است.

 

رویکردهای مبتنی بر آواشناسی / زبان :

گروهی از اصوات را با الگوهای خطای شبیه هم هدف قرار می دهند. رویکردهای آوایی اغلب در تلاش برای کمک به کودک برای درونی ساختن قوانین واجی و تعمیم این قوانین به سایر اصوات موجود در این الگو (به عنوان مثال ، حذف صامت نهایی ، کاهش خوشه) انتخاب می شوند.
رویکرد های تولیدی و رویکردهای مبتنی بر زبان آوایی ممکن است هر دو در درمان با یک فرد در زمانهای مختلف یا به دلایل مختلف استفاده شود.

 

هر دو روش برای درمان اختلالات صدای گفتاری به طور معمول شامل مراحل زیر است:
استخراج:به وجود آوردن صدای هدف و ایجاد ثبات در تولید به صورت داوطلبانه
تعمیم:تسهیل تولید صدا در سطوح بالا تر(هجا،کلمات،عبارات و جمله)
تثبیت:ایجاد ثبات در تولید صدا و کمک بع تولید اتوماتیک وار آن.تشویق برای نظارت بر گفتار و اصلاح خطاهای خود.
انتخاب هدف:
برخی رویکردهای انتخاب اهداف درمانی اولیه برای کودکان مبتلا به اختلالات تولیدی و یا اختلالات واجی شامل موارد زیر است:
رشد: صداهای هدف براساس ترتیب دستیابی در کودکان در حال رشد نرمال انتخاب میشوند.
پیچیدگی:عناصر واجی پیچیده تر که از نظر زبانی مشخص شده در سیستم واجی کودک نیست،متمرکز است تا یادگیری کلی و عمومی اصوات را تشویق کند.
Dynamic systems:برآموزش و تثبیت واج های ساده تر تمرکز دارد، تا در آموزش واج های پیچیده تر کمک کند.
Client-specific-selects:اهداف را براساس عواملی مانند ارتباط با کودک و خانواده وی،تحریک پذیری و یا قابلیت مشاهده هنگام تولید انتخاب میکند.
درجه انحراف از تولید درست و تاثیر بر وضوح گفتار

استراتژی های درمان:
علاوه بر انتخاب اهداف مناسب برای درمان،درمانگر استراتژی های درمانی را براساس تعداد اهداف مداخله ای که باید در هر جلسه انجام شود و نحوه اجرای این اهداف را انتخاب میکند. یک استراتژی خاص ممکن است برای همه کودکان مناسب نباشد و استراتژی ها ممکن است در طول دوره مداخله با تغییر نیازهای کودک تغییر کنند.

گزینه های درمان:

انتخاب روش درمانی به عنوان عوامل مختلفی از جمله سن کودک،توع خطاهای صوتی گفتاری،شدت اختلال و میزان تاثیر این اختلال بر درک بستگی خواهد داشت.

Complexity approach

این رویکرد از این نظریه حمایت میکند که استفاده از محرک های زبانی پیچیده تر به تعمیم اهداف بدون درمان اما مرتبط کمک میکند.

Core vocabulary approach

این رویکرد بر تولید کل کلمه تمرکز دارد و برای کودکانی با تولید صدای گفتاری نامناسب که ممکن است در برابر رویکردهای درمانی سنتی مقاومت کنند استفاده میشود.کلماتی که برای تمرین استفاده میشوند کلماتی است که به طور مکرر در اربتاط عملکردی کودک استفاده میشود. لیستی از کلمات پرکاربرد تهیه می شود و هر هفته تعدادی از کلمات از این لیست برای درمان انتخاب میشود. به کودک بهترین تولید کلمات آموزش داده میشود و کلمات تا زمان تولید مداوم تمرین میشوند.

Cycle approach

این رویکرد خطاهای الگوی واجی را هدف قرار میدهد و برای کودکانی با گفتار کاملا نامفهوم که حذفیات گسترده،بعضی جانشینی ها و استفاده محدود از صامت هارا دارند طراحی شده است.درمان در چرخه هایی از 5تا16هفته برنامهریزی میشود.درطول هر چرخه یک یا چند الگوی واجی هدف قرار میگیرد.پس از اتمام هر چرخه،چرخه دیگری آغاز میشود،که یک یا چند الگوی واجی مختلف را هدف قرار میدهد.این چرخه تا زمانی که الگوهای هدفمند در گفتار ارادی کودک وجود داشته باشد ادامه دارد.

Distinctive feature therapy

این رویکرد برای کودکانی که عمدتا یک صدا را جایگزین صدای دیگر میکنند ،استفاده می شود.

Nonspeech oral-motor therapy

این روش شامل استفاده از آموزش حرکتی دهان و دندان قبل از آموزش اصوات یا به عنوان مکمل آموزش صذای گفتار است.دلیل اصلی این رویکرد این است:1)کنترل یا قدرت دهانی-حرکتی نابالغ یا نقص ممکن است باعث بیان ضعیف شود.ب)لازم است نحوه تولید صداها قبل از تمرین برای تولید صحیح صداها آموزش داده شود.

Speech sound perception training

محرک های مورد استفاده در این کار توسط درمانگر ارائه میشود.
روش های پیشنهادی برای این روش شامل:1)بمباران شنوایی است که در آن نمونه های هدف متنوع به کودک ارائه میشود2)شناسایی کلمه هدف توسط مراجع از میان دوکلمه متفاوت.این تمرین با کمک به کودک در قضاوت راجع به گفتار دیگران،به او براای پیشرفت گفتار خود نیز کمک میکند.

Treatment Techniques and Technologies

برخی از تکنیک های مورد استفاده در درمان برای افزایش آگاهی از صددای هدف یا ارائه فیدبک درباره جایگاه تولید و حرکات مورد نیاز برای تولید شامل موارد زیر است:
استفاده از آینه برای بازخورد بینایی مکان و حرکت تولیدگر ها
استفاده از نشانه های حرکتی برای مکان و یا روش تولید
استفاده از پالاتوگراف برای ثبت و تجسم تماس زبان با کام درحالی که کودک صداهای گفتاری مختلفی ایجاد میکند.


 فائزه حیدری

آسیب شناس گفتار وزبان

 

 حنیف امانیان

کارشناس ارشد گفتاردرمانی


گفتاردرمانی خوب در گرگان ـ اختلال صدای گفتاری (SSD)

گفتاردرمانی و کاردرمانی آنلاین

آپراکسی _ از سیر تا پیاز

کم شنوایی Hearing Loss

اختلال صوت

شنوایی سنجی

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

 

برنامه درمانی کمپرداون

مقدمه

آخرین درجه لکنت رشدی لکنت پیشرفته است که در تشخیص بیشتر به سن فرد دارای لکنت اهمیت داده می‌شود تا تفاوت ها در الگوی لکنت یا فرایند های زیربنایی آن.
علائم لکنت پیشرفته شامل:رفتار های اصلی طولانی تر (گیر های پرفشار اغلب با لرزش لب ها،زبان یا فک، تکرار و کشیده گویی وجود دارد)،رفتارهای اجتنابی زیاد استفاده می‌شود،احساس ترس،دستپاچگی و شرمندگی بسیار قوی است و احساسات منفی به عنوان شخص درمانده وجود دارد.

 

 


طیف وسیعی از انواع درمان‌ها از جمله رویکرد های درمان انفرادی و گروهی ،درمان فشرده و غیر فشرده،درمان دارویی و استفاده از وسایل کمکی برای لکنت پیشرفته وجود دارد.
برنامه کمپرداون یکی از برنامه های بازسازی گفتار برای بزرگسالان دارای لکنت است.اهداف این برنامه،کمک به مراجعین درکسب گفتار بدون لکنت طبیعی و حفظ آن طی مکالمات روزمره تا جایی که امکان پذیر است می باشد، برخی از ویژگی های این برنامه به صورت زیر است:

۱. یک برنامه درمانی رفتاری مبتنی بر گفتار کشیده است که با تقلید از نمونه استاندارد فراگرفته میشود.
۲. شامل مقادیر درجه بندی درمانگر و مراجع جهت سنجش شدت لکنت و طبیعی بودن گفتار می‌باشد .
۳. به مقیاس های شمارش لکنت نیازی ندارد و از این رو تجهیزات و وسایل محدودی نیاز است.
۴. به جای آن که رویه گرا باشد مفهوم گراست.بدین معنی که ساختار برنامه به گونه ای طراحی شده است که می‌توان آن را در قالب الگو های متعدد ارائه خدمات مطابق با نیاز مراجع اجرا نمود.
۵. تقریبا به ۱۵تا ۲۰ساعت وقت از جانب درمانگر نیاز دارد در نتیجه در مقایسه با درمان های قدیمی،اثربخش تر است.
این برنامه از چهار مرحله تشکیل شده است:جلسات آموزشی(مرحله اول)،ایجاد گفتار بدون لکنت درداخل کلینیک(مرحله دوم)،جلسات برطرف کردن مشکل(مرحله سوم)و تثبیت(مرحله چهارم)

 

الزامات عملی برنامه کمپرداون

شرایط تجهیزات و وسایل در این برنامه صرف نظر از طرح خدمات دهی حداقل می باشد. و شامل موارد زیر است:یک نسخه از نمونه گفتار کشیده ضبط شده و ابزار نمایش آن، رونوشت مربوط ، برخی انواع دستگاه های ضبط گفتار و ابزارهایی جهت اثبات پیشرفت در طول برنامه برای مراجعان. یک جدول یا نمودار شخصی معمولا برای ثبت مقادیر روزانه SR و NAT هنگام تحریک گفتار بدون لکنت بهترین نتیجه را برای مراجعان خواهد داشت.از این طریق، آنها به آسانی می تواند به مقادیر مربوط به دوره های قبلی در زمان طراحی راهبردهای حل مشکلات نگاهی بیندازند .لازم است تا مراجعان مقادیر روزانه SRوNAT را جهت موقعیتهای خاص در هر هفته ثبت نمایند. معمولا یک دفتر یادداشت روزانه بهترین مورد برای این منظور است.به هیچ ابزار دیگری جهت اجرای این برنامه نیاز نیست.

درمان لکنت زبان با روش کمپرداون 09901417763 _09909501428 دکتر حنیف امانیان

درمان لکنت زبان با روش کمپرداون 09901417763 _09909501428 دکتر حنیف امانیان

 

 

شیوه های ارزیابی:

مقیاس های مورد استفاده در برنامه کمپرداون مقادیرSRوNATکه توسط درمانگر و مراجع به منظور ثبت شدت لکنت و طبیعی بودن گفتار در شرایط روزمره قبل و بعد از درمان،ثبت و پیشرفت در طول فرایند درمان،تصمیمات آگاهانه در خصوص درمان و تنظیم اهداف کوتاه مدت و بلند مدت مورد استفاده قرار میگیرد.
ارزیابی در برنامه کمپرداون در برگیرنده اقدامات زیر توسط درمانگر است:

1.به دست آوردن تاریخچه مراجع و فراهم نمودن اطلاعات درباره لکنت
2.دست یابی به نمونه گفتاری درون کلینیک
3.دست یابی به مقادیر شدت لکنتSRمراجع در حداقل 5موقعیت روزمره جهت مکالمه که توسط فرد انتخاب شده اند.
4.دو مکالمه ضبط شده از مراجع هنگام صحبت با افراد ناآشنا در خارج از کلینیک


از مقادیر SRو NAT به طور روزمره در طول فرایند درمان استفاده می شود.مقیاس 9 درجه ای SR توسط درمانگران و مراجعان در داخل و خارج کلینیک برای جایگزینی مقیاس هایی از میزان لکنت به کار میرود.مراجعان آـموزش داده میشوند تا از این مقیاس از همان ملاقات کلینیکی نخست استفاده کنند .توافق بین درجه بندی های مراجع و درمانگر طی چند ملاقات نخست حاصل میشود.درجه بندی هایی از نمونه های گفتاری کوتاه در داخل و خارج از کلینیک هر هفته در طول جلسات آموزشی مقایسه شده و راجع به آنها صحبت می شود تا زمانی که توافق منطقی بین مقادیر حاصل توسط مراجع و درمانگر به دست آید.
مقیاس NAT به عنوان مکمل مقیاس SR توسط درمانگر و مراجعان جهت ارزیابی و ثبت کیفیت گفتاری مراجعان در طی برنامه به کار می رود .در این مقیاس عدد 1گفتار بسیار طبیعی را نشان می دهد و عدد 9 حاکی از گفتار بسیار غیر طبیعی است . هدف نهایی برای مراجعان ،کسب عدد 3 یا کمتر در مقیاس NATاست.

مرحله اول : جلسات آموزشی

در این مرحله مراجعان یاد می گیرند :
1. چگونه با NAT 9-7به طور خود انگیخته حداقل بیست دقیقه کشیده صحبت کنند.
2.با استفاده از مقیاس 9 نمره ای شدت لکنت خود را ارزیابی کنند.
3.برای شروع خودارزیابی طبیعی بودن گفتار خود از مقیاس 9 نمره ای استفاده کنند.

مرحله اول از جلسات آموزشی : آموزش مقیاس درجه بندی شدت 9 نمره ای

اهداف مرحله :استفاده پایا از مقیاس در مقیاس یک نمره(+/_)کمتر یا بیشتر از درمانگر
ثبت نمرات شدت خارج از کلینیک قبل از درمان

روش اجرا به طور گام به گام :

• درمانگر برای استفاده از مقیاس توضیح می دهد
• درمانگر مقیاس 9 نمره ای درجه بندی شدت را نمایش و توضیح می دهد .
• درمانگر مکالمات کوتاه بین خود ومراجع را ضبط می کند.
• مراجع درجه شدت را مطابق نمونه بالا تعیین می کند .
• درمانگر و مراجع امتیازات را مقایسه میکنندو راجب امتیاز دهی بحث میکنند.
• مراجع 5 موقعیت گفتاری را به عنوان نمونه زندگی روزمره معین میکند.
• مراجع به موقعیت ها برای حل مشکل بعدی و مقایسه پس از درمان امتیاز می دهد .
• درمانگر و مراجع به صداهای ضبط شده در موقعیت های خارج از کلینیک گوش می دهند و درباره امتیاز ها بحث می کنند .
• درمانگر درجه بندی های روزانه مراجع از شدت خارج از کلینیک را ثبت و درباره انها بحث می کنند.

مرحله دوم از جلسات اموزشی : اموزش تکنیک های گفتار کشیده

اهداف مرحله :مراجعان یادبگیرند که از کشیده گویی در NAT9-7 استفاده کنند تا به طور ثابت لکنت را با SR2-1 در کلینیک کنترل کنند .

روش اجرا به طور گام به گام:

• درمانگر درباره تکنیک توضیح میدهد .

• مراجع فیلم/صدای نمونه کشیده گویی را دریک الگو آهسته واغراق امیزدرگفتار پیوسته میبیند/میشنود0این امر با یک متن همراهی می شود. مراجع سعی می کند تا یک الگوی مشابه با تقلید یا خواندن به صورت همخوانی تولید کند.

• درمانگر درباره دقت و صحت تقلید مراجع از کشیده گویی بدون اشاره به اهداف خاص از جمله : تماس نرم ، شروع ملایم و آواسازی پیوسته بازخورد می دهد. باز خورد ، مراجع را راهنمایی می کند که به فیلم نمایش داده شده باز گردد و سعی کند شبیه تر تقلید کند.درمانگر در صورت نیاز میتواند این قطعه را به بخش های کوچک تر برای تقلید و باز خورد تجزیه کند.

• به مراجع یک کپی از نمونه داده می شود تا به خانه ببرد.

• بخش عمده ای از تمرین اولیه در خانه انجام می شود .

• مراجعه هنگام خواندن از کشیده گویی NAT7 استفاده می کند.

• مراجع از گشیده گوییNAT)9-7 ( برای ایجاد صحبت بدون لکنت تک نفره 1دقیقه ای شبیه نمونه ویدویی استفاده میکند0این گفتار تک نفره ضبط می شود 0

• مراجع الگو را ارزیابی می کند و درمانگردرباره صحبت تک نفری1 دقیقه بازخورد می دهد0

• مراجع از کشیده گوییNAT9-7برای صحبت ساده تک نفره حداقل 3 درقیقه ای استفاده میکند.

• مراجع از کشیده گویی NAT9-7برای صحبت با درمانگر استفاده میکند.

• درمانگر درباره این که کجا و چگونه تکنیک ها تمرین بشوند بحث میکند.

• در حالت ایده آل مراجعین شریک تمرینی برای تمرین های روزانه آینده انتخاب خواهند کرد.

مرحله سوم از جلسات آموزش:آموزش مقیاس درجه بندی طبیعی بودن گفتار9نمره ای

اهداف مرحله:
مراجع به طور پایا از مقیاس با یک امتیاز کمتر یا بیشتر از درمانگر استفاده کند. برای گزارش استفاده تکنیک خارج از کلینیک استفاده کند.

توضیح مرحله:
درمانگر مقیاس NAT9درجه ای را معرفی کرده و نمایش میدهد.سپس،گفتار بدون لکنت مراجع را در سطوح مختلف طبیعی بودن تسهیل میکند.هدف حفظ،عدم وجود لکنت درحالت های مختلف تجربه گفتار کشیده است.مقیاس NATکیفیت قابل قبول بودن گفتاری حاصل را می سنجد.

مرحله دوم:ایجاد گفتار بدون لکنت درون کلینیک

مراجعان در طول این مرحله یادمیگیرند تا:
1.گفتار محاوره ای بدون لکنت و طبیعی را درون کلینیک به کار ببرند.
2.با استفاده از مقیاس های SRوNATمهارت های خود ارزیابی شان را اصلاح کنند.
3.مهارت های اصلی حل مسائل را بکارببرند که در مرحله سوم از آن استفاده میکنند و به انتقال گفتار بدون لکنتشان در موقعیت های روزمره کمک میکند.

این مرحله را می‌توان در چارچوب یک گروه فشرده طی یک یا چند روز اجرا کرد.در طول این جلسه مراجعان حداقل ۱۴ چرخه روانی گفتار را به طور متناوب انجام می‌دهند. چرخه های ابتدایی متشکل از سه مرحله پنج دقیقه‌ای است. مراحل تمرین و آزمون و یک مرحله ارزشیابی وجود دارد.

تمرین:

تقلید از نمونه گفتارکشیده:مرحله تمرین شامل 5دقیقه تمرین با استفاده از گفتار کشید بدون لکنت اغراق آمیز مشابه با نمونه ویدئویی یا نوار نمونه به عنوان اگو یا بدون آن می باشد.درمانگر درمورد الگوی گفتاری به ارائه بازخورد می پردازد.

آزمون:

به کارگیری گفتتار کشیده:مرحله شامل 5 دقیقه صحبت به صورت تک گویی زیر نظر درمانگر است و کاربرد مشخصه های الگوی گفتار کشیده لازم جهت کنترل لکنت به مراجع آموزش داده میشود و مراجع تلاش میکن شدت لکنت را در مقدار1یا2 حفظ کن.درپایان هر مرحله ،درمانگر و مراجع مقادیرSRوNATرا تعیین میکند.

مرحله ارزشیابی:

گوش دادن به نوار ضبط شده مرحله آزمون:مراجع راهکارهایی به منظور بهبود گفتار ارائه می نماید.

مرحله سوم:جلسات رفع مشکل:

در این مرحله هدف مراجعان انتقال دادن گفتار بدون لکنت شان به موقعیت های روزمره است،از طریق:
• ایجاد برنامه های مناسب تمرین برای گفتار بدون لکنت.
• ارزیابی شدت لکنت و طبیعی بودن گفتار روزانه در موقعیت های روزمره .
• ارائه راهبردهای جهت کاهش لکنت یا حفظ روانی در موقعیت های روزمره می باشد.

 

مرحله چهارم :تثبیت

جلسات این مرحله چندان مکرر نیست و مراجعه یاد می‌گیرد تا با به کارگیری راهبردهای خودکنترلی فعالیت های مرتبط با حل مشکلات را بدون حمایت درمانگر به عهده بگیرد. وی تشویق می شود تا مقادیر NATو SRرا بر اساس مبنای روزانه خصوصا جهت مواقع دارای مشکل ثبت نماید و راهبر هایی را به منظور حفظ نتایج حاصل از گفتار ارائه دهد. مراجع در یک ساعته کلینیکی حضور پیدا می‌کند که با توجه به پیشرفت کم‌تر می‌شود.

کاهش مراجعه کلینیکی بر اساس برنامه عملکرد مشروط صورت می گیرد. ملاقات های کلینیکی به فاصله ۲هفته،۲هفته،۴ هفته ، ۸ هفته ،۱۲هفته و ۲۴ هفته انجام می گیرد و به این ترتیب مرحله تثبیت مجموعا ۵۶ هفته طول می کشد. در صورت شکست در رسیدن به معیار هر مرحله همان مرحله باید مجدداً تکرار گردد. در هر ملاقات از مراجع خواسته می شود تا:
توانایی حل مساله در عین حفظ دستاوردهای درمان را از خود نشان می‌دهد.

 

گفتار بدون لکنت را با درمانگر در کلینیک حفظ کند.
سه گفتگوی ضبط شده در موقعیت های مختلف همراه با نمراتSR وNAT را ارائه دهد.
مشاهده معیارهای برنامه بر روی وظایف فوق( نمرهSR بین ۱ تا ۲ و نمره NATبین ۱ تا ۳)
معیار ترخیص
زمانی فرد به این مرحله می رسد که مراجع و درمانگر به رضایت مناسبی از مهارتهای خودکنترلی مراجع در رابطه با نوسانات لکنتش، دست پیدا می‌کنند.

 

درمان لکنت زبان با روش کمپرداون 09901417763 _09909501428 دکتر حنیف امانیان

درمان لکنت زبان با روش کمپرداون 09901417763 _09909501428 دکتر حنیف امانیان

 

 

اینستاگرام یاشا

درمان لکنت زبان ـ برنامه درمانی لکنت زبان_لیدکامب

آگاهی از لکنت

انواع روش های درمانی لکنت زبان

ارزیابی بالینی تغذیه و بلع کودکان

ملاحظات درمان آنلاین

درمان کودکان دارای لکنت:برنامه افزایش طول گفته

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

گفتاردرمانی خوب در گرگان 09909501428 حنیف امانیان


مفاهیم پایه زبان برای کودکان با نیازهای ویژه:

گفتاردرمانی خوب در گرگان

 

 

فهرست مفاهیم پایه ای زبان که در این فصل ارائه می شود،مربوط به کاربرد عمومی زبان روزانه کودکان کم توان ذهنی تربیت پذیر در خانه و در مدرسه می باشد.این موضوع بدان معنی نیس که این مفاهیم باید به طور مستقیم به کودک اموخته شود،بلکه این گونه مفاهیم باید به طور روزمره به کار روند و یاد گرفته شوند.والدین و معلم کودک کم توان ذهنی تربیت پذیر باید همواره این مفاهیم کاربردی را در نظر داشته باشند و در خلال فعالیت های خانه و مدرسه آن ها را مورد تأکید قرار دهند و تقویت کنند. کم توانی ذهنی Mental Retardation

 

فهرست مفاهیم پایه ای زبان به شرح زیر می باشد:

بزرگ_کوچک         کثیف_تمیز

بالا_پایین              بایست_برو

رو_زیر                تر_خشک

داخل_خارج           بدو_راه برو

باز_بسته              بخور_بنوش

سرد_گرم              پر_خالی

بلند_ارام              نرم_سفت

بزرگ….کوچک

  • تفاوت موجود در تصویر ها را به کودک نشان دهید:سگ بزرگ_سگ کوچک.از یک شیء در اندازه های گوناگون استفاده کنید.

  • تفاوت موجود در اشیای محیط اطراف کودک را  به او نشان دهید:صندلی بزرگ_صندلی کوچک.

  • از کودک بخواهید تا دکمه های بزرگ را با یک جعبه بزرگ و دکمه های کوچک را با یک جعبه کوچک جور کند.

  • با بریدن دایره هاب بزرگ و کوچک ،تفاوت میان بزرگ و کوچک را به کودک نشان دهید.از کودک بخواهید تا با قرار دادن دایره ی کوچک روی دایره بزرگ،آن ها را با یکدیگر مقایسه کند.برای انجام این فعالیت میتوانید از مربع و مثلث نیز استفاده کنید.

  • با استفاده از یک قطعه گچ ،روی کف اتاق یک دایره ی بزرگ و یک دایره کوچک بکشید.آن گاه از کودک بخواهید که بپرد توی دایره بزرگ و دایره کوچک.

بالا….پایین

  • با کودک بازی هایی را انجام دهید که در آن بازی ها از او خواسته شود بنشیند و برخیزد.برای مثال،یکی از این بازی ها «حمومک مورچه داره،بشین و پاشو خنده دار»است.

  • اشیایی را که برای کودک اشنا هستند به هوا پرتاب کنید.آن گاه به کودک بگویید:«من دارم…را به بالا می اندازم،(توپ)…دارد پایین می آید،(توپ).کودک را تشویق کنید تا کلمات شما را تکرار کند.

  • بازی«حمومک مورچه داره،بشین وپاشو خنده داره»را انجام دهید.وقتی کودک می تواند اعمال شما را تکرار کند،بدون استفاده از نشانه ها بصری و فقط با دادن دستور های شفاهی ،میزان درک او از مفهوم بالا و پایین را بسنجید.

  • یکی از دست  هایتان را بالا نگهدارید.آن گاه از کودک بپرسید:«دست من کجاست؟»

 

گفتاردرمانی خوب در گرگان ـحنیف امانیان

 

    رو….زیر

  • یک اسباب بازی را روی میز یا صندلی قرار دهید.آن گاه از کودک بپرسید:«اسباب بازی کجاست؟»وقتی کودک مفهوم درست را بیان کرد،اجازه دهید که او اسباب بازی را بردارد.

  • به کودک دستور دهید دست هایش را روی میز یا زیر میز قرار دهد.

  • به کودک دستور دهید مکعب را روی جعبه  یا زیر جعبه قرار دهد.

  • به کودک دستور دهید مجموعه ای از اشیاءرا روو مجموعه ی دیگری را زیر چیزی  قرار دهید،برای مثال :دایره های قرمز را روی جعبه و دایره های آبی را زیر جعبه قرار دهد.

داخل…خارج

  • به کودک دستور دهید مکعب ها را داخل جعبه بگذارد،یا آن ها را از جعبه خارج کند.

  • ماشین بازی :از کودک بخواهید که بخواهید که از ماشین اسباب بازی اش را داخل گاراژ بگذارد و آن ها را از گاراژ خارج کند.

  • در درس های خودتان،مفاهیم داخل و خارج را مورد تاکید قرار دهید.برای مثال:گاو داخل طویله است.جوجه داخل لانه است.مادر داخل خانه است.پدر خارج خانه است.

باز….بسته

  • این عبارت را با اهنگ خاصی بخوانید:«دست را باز کنید،بسته کنید،دست ها را روی پاهای خود قرار دهید»آوازتان را با حرکت های مناسب دست هایتان همراه کنید(دست های خود را باز و بسته کنید).

  • چه چیزی پنهان شده است؟«کودک باید بتواند شیءپنهان شده را شناسایی کند،همچنین وقتی به وی گفته می شود «چشمان خود را ببندید و آن ها را باز کنید»بتواندپاسخ دهد.

  • به کودک با تاکید بگویید:«در راباز کن،در را ببند!»

سرد ….گرم

  • یادگیری از طریق لمس کردن:«آب گرم و غذای گرم را لمس کنید و بگویید :«گرم»

  • کودک با گذاشتن یک شیشه سرد برگونه اش،سردی را احساس می کند و آن گاه پس از شما کلمه سرد را تکرار می کند،«سرد».

  • به کودک با تاکید بگویید:«هوا سرد است،کتن را بپوش!»

  • وقتی اتو می کنید یآ غذا می پزید،مفهوم گرم یا داغ را برای کودک یاداوری کنید و تاکید نمایید.

بلند….آرام

  • بازی در گوشی:به کودک بگویید:«آرام صحبت کن!»آن گاه کلمه ای را به آرامی از کودکی به کودک دیگر منتقل کنید.

  • بازی پژواک:کلمه ای رابا صدای بلند بگویید و فورا همان کلمه را به آرامی تکرار کنیدو

  • موزیک آرام و بلند را ضبط کنید.آن گاه از کودک بخواهید وقتی موزیک پخش شد،به شما بگویدکه صدای موزیک کی بلند است و کی آرام است.

  • هنگام خواب به کودک با تاکید بگویید:«آرام باش!»هنگام سرودخواندن به کودکان با تاکید بگویید:«با صدای بلند سرود بخوانید!»

کثیف….تمیز

  • وقتی کودک از بازی در خارج از خانه بر میگردد،به دست های کثیف او اشاره کنید.بعد از شستن دست هایش ،به دست های تمییز او اشاره کنید.

  • وقتی کودک صبح به مدرسه می آید،به لباس تمییز او اشاره کنید.وقتی لباس او کثیف است،به لباس کثیف او اشاره کنید.

  • بعد ازصرف غذا،به کثیف بودن میز اشاره کنید.از کودکان بخواهید که میز را تمییز کنند.بعد از این که کودکان این کار را انجام دادند،به تمیزی میز اشاره کنید.

بایست….برو

  • به کودک آموزش دهید که به دستور شما گوش دهد.به محض شنیدن دستور «برو»،او باید شروع به راه رفتن کند.شما هم با رائه یک نمونه،با او راه بروید.به محض شنیدن دستور«بایست»کودک باید راه رفتن را متوقف کند و در جای خود باستید.

  • اگر کودک علامت «ایست»را تشخیص می دهد،شما می توانید از این علامت برای متوقف کردن استفاده کنید.

  • با متوقف کردن رفتار نامطلوب،مفهوم ایست را مورد تاکید قرار دهید.

تر….خشک

  • وقتی کودک شلوار  خود راتر می کند،مفهوم تر بودن را مورد تاکید قرار دهید.

  • وقتی کودک دست هایش را خشک می کند ،مفهوم خشک بودن را مورد تاکید قرار دهید.

  • لباس های نوزادی را در کلاس درس بشویید.لباس هارا روی طناب آویزان کنید و هر از گاهی به آن ها دست بزنید و بگویید:تر!»

  • کودکان انجام این کار را باید از معلم یا مادر تقلید کنند.

  • وقتی لباس ها خشک می شوند،کودکان باید آن ها را روی طناب بردارند.

بدو….راه برو

  • به کودکان بازی «بدو…راه برو»را آموزش دهید.وقتی شما می گویید :«بدو»هر کودکی می دود. در انجام این فعالیت ،معلم به عنوان کسی که نشانه ی بصری فراهم می کند،نیز می دود.

  • در مرحله ی بعدی،فقط به طور شفاهی به کودکان دستور دهید و لزومی ندارد که خودتان هم بدوید.

  • این بازی را انجام دهید: اطراف میز بدویید،یک کتاب بردارید و آن را روی سرتان بگذارید و در حالی که سعی می کنید کتاب را روی سرتان نگه دارید،به آرامی عقب عقب راه بروید.

بخور….بنوش

  • خوردن با دندان ها و نوشیدن با زبان را مورد تاکید قرار دهید.

  • هنگام غذا خوردن(عمل جویدن)و نوشیدن،حرکات دهان و شکل لب ها را تمرین کنید.اجازه بدهید کودکان هر دو مفهوم را تجربه کنند.

  • به عنوان یک بازی تفریحی به کودکان بگویید:«سعی کنید غذای گوشتی خود را بنوشید»یا«سعی کنید شیر خود را بخورید یا گاز بزنید»

خالی….پر

  • مفهوم خالی را با مفهوم تموم شدن همراه سازید و به تدریج به جای مفهوم تمام شدن،کاربرد مفهوم خالی را افزایش دهید.بطری ها و جعبه های خالی را به کودک نشان دهید.

  • از کودک سوال کنید:«داخل جعبه چه چیز است؟»کودک پاسخ می دهد :«هیج چیز،جعبه خالی است»

  • پیش از صرف ناهار،به شکم خالی اشاره کنید،بعد از صرف ناهار ،به شکم پر اشاره کنید.

  • با استفاده از یک جعبه ی شن،پر کردن و خالی کردن ظرف هارابا کودک بازی کنید.از روش منفی استفاده کنید.به یک ظرف  پر اشاره کنید و بپرسید:«آیا این ظرف خالی است؟»کودک باید پاسخ دهد:«نه،این ظرف پر است»

نرم….سفت

  • اشیای گوناگون،مانند:پشم و سنگ را لمس کنید و آن هارا از نظر نرمی و سفتی مورد بحث قرار دهید.

  • تفاوت های موجود میان یک توپ پلاستیکی،یک توپ پشمی و یک توپ پارچه ای را از نظر نرمی و سفتی مورد بحث قرار دهید.

  • روی میز بکوبید و بگویید:«سفت»

  • به موی سگ عروسکی دست بزنید و بگویید:«نرم»

  • به تناوب،بستنی سفت و یخی و بستنی نرم به کودک بدهید.

 

حنیف امانیان

آموزش کودکان

اختلال ویژه زبانی(SLI)

گفتاردرمانی خوب در گرگان

گفتاردرمانی خوب در گرگان برای تمامی سنین

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۱
  • ۰

تشنج در کودکی:

 

تشنج یا صرع یک تغییر ناگهانی و محدود به زمان در فعالیت حرکتی و یا رفتار است که از فعالیت الکتریکی غیر طبیعی در مغز ناشی    می شود.تشنج یک بیماری عصبی شایع در گروه سنی اطفال است و تقریبا در 10% بچه ها اتفاق می افتد.بیشتر تشنج ها در کودکان بوسیله بیماری های جسمی منشاء گرفته از خارج مغز از قبیل تب بالا ،عفونت ،سنکوب،ضربه به سر ،هیپوکسی(کمبود اکسیژن)،توکسین ها یا آریتمی های قلبی برانگیخته می شود.حالتی که در ان تشنجات بطور راجعه از درون مغز برانگیخته می شود.

وجود صرع وقتی مد نظر قرار می گیرد که دو تشنج بدون محرک در فواصل زمانی بیشتر از 24 ساعت به طور جداگانه رخ می دهند.

بروز صرع در طول زندگی 3% است و بیش از نصف موارد در کودکی شروع می شود،بعلت اینکه صرع بسیاری از کودکان با رشد

بهبود می یابد بنابرین با افزایش سن بروز سالیانه صرع کاهش می یابد.

به طورکلی دور نمای بیشتر کودکان دچار تشنجات علامتی یا موارد مرتبط با صرع خوب است.تشنج ممکن است نشانگر یک بیماری سیستمیک یا بیماری سیستم عصبی مرکزی(CNS)بلقوه بدخیم باشد لذا به بررسی و مدیریت (درمانی)کاملی نیاز دارد .

برای کودکان دچار صرع عموما پیش اگهی خوب است.

اما 10%_20%بیماران تشنج های پایدار مقاوم به دارو دارند.

تشنجات بدون محرک:

اولین تشنج:

گرچه وقوع این یک تشنج در یک کودک بدون یک عامل محرک از قبیل تب بالا ،اغلب به عنوان یک منادی بیماری تشنجی مزمن یا صرع قلمداد می شود،کمتر از نصف این کودکان در معرض بروز یک تشنج دوم قرار دارند .

یک تاریخچه دقیق برای مشخص کردن سابقه بلقوه فامیلی از صرع ،یک بیماری نورو لوژیک قبلی یا تاریخچه تشنج با تب ،که ممکن است احتمال عود را افزایش دهد ،مهم تلقی می گردد.

EEGبه  عنوان بخشی از ارزیابی تشخیصی کودک با اولین تشنج اشکار بدون محرک توصیه می شود.زیرا این روش برای تشخیص واقعه پیشگویی خطر عود و شناسایی اختلالات کانونی اختصاصی و یا سندروم های صرعی مفید است.

تشنج های راجعه:

دو تشنج بدون محرک به فاصله بیش از 24 ساعت ،وجود یک بیماری صرعی را داخل مغز پیشنهاد می کند که به عود های آینده منجر خواهد شد.

انجام یک ارزیابی دقیق برای جستجو ی علت تشنجات و نیز ارزیابی نیاز به درمان با دارو های ضد صرع و براورد پتانسیل برای پاسخ به درمان و پسرفت تشنجات در اینده حائز اهمیت است.تاریخچه می تواند اطلاعات مهمی درباره نوع تشنجات فراهم آورد.

بعضی از والدین می تواند بطور دقیق یک تشنج را تقلید یا بازآفرینی کنند،کودکانی که استعدادی برای بروز صرع دارند،ممکن است اولین تشنج را به همراه یک بیماری ویروسی ،یا یک تب خفیف تجربه کنند،تشنجاتی که در طی ساعتهای اولیه صبح یا در خواب آلودگی ،بالاخص طی فاز اولیه خواب رخ می دهد،در صرع دوره کودکی شایع هستند.تحریک پذیری ،بی ثباتی خلق ،سردرد و تغییرات شخصیتی ظریف ممکن است چند روز قبل از حمله تشنجی وجود داشته باشد.بعضی از والدین بر اساس تغییر خلق کودک بطور دقیق زمان تشنج بعدی را پیشگویی می کنند.

تقسیم بندی انواع تشنجات:

تقسیم بندی انواع تشنج به چند دلیل حائز اهمیت است،اول اینکه نوع تشنج ممکن است یک کلید تشخیصی برای علت بیماری تشنجی باشد،

بعلاوه توصیف دقیق تشنج ممکن است یک پایه محکم برای تعیین پیش اگهی و انتخاب مناسب ترین درمان را فراهم کند.

تقسیم بندی بالینی تشنج ها ممکن است مشکل باشد چون تظاهرات انواع مختلف تشنج ممکن است مشابه باشد.به علت تنوع تظاهرات تشنج در کودکان یک الکتروانسفالوگرام،(نوار مغزی یا EEG)یاور مفیدی ذر تقسیم بندی صرع خواهد بود.

درمان صرع:

اولین قدم در درمان مدیریت و درمان صرع اطمینان حاصل کردن از این است که بیمار یک بیماری تشنجی دارد و نه یک حالتی از که تشنج را تقلید کند،عقیده اکثریت بر این است که در کودکی که سالم بوده در اولین تشنج بدون تب،اگر سابقه  فامیلی منفی وجود داشته باشد،نتایح معاینه و EEGنرمال باشد و خانواده همکاری و انعطاف داشته باشند ،باید از تجویز داروهای ضد تشنج خودداری کرد.

تقریبا 70%این کودکان تشنج دیگری را تجربه نمی کنند تقریبا  75% بیماران با دو یا سه تشنج القا نشده تشنج های دیگری دارند.

یک تشنج راجعه بلاخص اگر نزدیک به اولین تشنج اتفاق افتد اندیکاسیون برای شروع داروی ضد تشنج است.

 

 

معرفی متخصص مغز و اعصاب(نورولوژیست) در گرگان

فلج مغزی

(dysphagia) اختلال بلع

نخستین مرکز تخصصی درمان بلع شمال کشور در گرگان افتتاح گردید.

 

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۱
  • ۰

ارزیابی تغذیه کودکان

 

 


1- جمع آوری داده‌ها:

– تاریخچه پزشکی:

• موارد مربوط به تغذیه مثل مشکلات قلبی – تنفسی، رفلاکس معده و روده

• نورولوژِیک شامل رشد مهارت های حرکتی – دهانی

• بستری شدن های طولانی

 

– نمودار رشد: BMI (شاخصی برای ارزیابی رشد)

 

– وضعیت فعلی تغذیه بالینی کودک:

الف) تست های آزمایشگاهی و anthropometrics

ب) مثل ضخامت عصلات نواحی مختلف، محیط میانه بازو و …

 

2- غربالگری تغذیه ای:

• تاریخچه تغذیه ای (کسب اطلاعات از والدین)

• شرایط رشدی (کسب اطلاعات از والدین)

• الگوهای مختلف تغذیه ای، ترکیبات مختلف غذای کودک، زمان شروع مشکل تغذیه

• مدت زمان تغذیه، محیط فیزیکی و پوسچر نشستن کودک

 

3- ارزیابی فیزیکی (جسمانی):

• رفتار: میزان هوشیاری، فعال، تحریک پذیری یا بی تفاوتی با سوء تغذیه همراه است.

• رشد: مهارت های حرکتی درشت، ظریف، تون عضلانی، بررسی مایلستون‌ها

• وضعیت فیزیکی: پوست، مو، چشم، حفره دهان، ظاهر حفره دهان، رفلکس ها

 

4- ارزیابی مهارت های تغذیه ای و مهارت های حسی – حرکتی دهان:

– از تولد تا 4 ماهگی:

 Rooting: ضربه آرام به گونه نوزاد / چرخاندن سر به سمت تحریک شده / در 3-5 ماهگی از بین می رود.

 Sucking: انگشتتان از گونه به سمت لب برود/ آهسته به داخل دهان ببرید/ به نرمی به سمت کام حرکت دهید/ نوزاد شروع به مکیدن می کند/ احساس کشش در انگشت توسط کام و زبان/ در حدود 6 ماهگی از بین می رود.

 Bite: حرکت بالا و پایین فک/ گار گرفتن/ تحریک به صورت بر روی قسمت جلویی لثه فشار وارد کنیم پاسخ را می بینیم/ حدود 5-3 ماهگی از بین می رود.

 Gag: تا آخر عمر/ قاشق را به آرامی بر روی زبان قرار داده و آهسته به عقب می بریم. در یک نقطه زبان مثل کوهان برجسته می شود.

 Tongue Protrusion/ جلو آمدن زبان: ارادی غیر ارادی/ بیرون آمدن زبان و باز شدن دهان زمانی که ماده غذایی وارد دهان می شود.

 Swallow/ بلع: از طریق حرکات فک و حرکات طرفین زبان، عمل بلع صورت می گیرد و از طریق بالا و پایین رفتن حنجره مشخص می شود.

 Lip and jaw obstacle/ انسداد لب و فک: خمیری کردن لقمه/ مانع خروج غذا/ ابتدا فقط حرکات عمودی فک است سپس در حدود 7-6 ماهگی حرکت طرفی شروع شده و نهایتا با حرکات چرخشی کامل می شود.

 Tongue mobility

 

– 7-5 ماهگی:

 از دست دادن رفلکس Rooting، Sucking، Bitting/ جلو آمدن زبان

 

– 12-8 ماهگی:

 توانایی مهارت های دستکاری غذا و جویدن را پیدا می کند و شروع مهارت خود تغذیه ای

 مشاهده کنترل ارادی، هوشیاری، بالا بردن زبان، دستکاری غذا

 

5- ارزیابی جنبه های روانی – اجتماعی – تعاملی تغذیه:

• نوع گریه های کودک

• علائم: بی قراری و گریه کودک برای نشان دادن گرسنگی

• تعامل والدین و کودک


گفتاردرمانی در گرگان

دسته بندی: مرکز تخصصی بلع یاشانوشتن دیدگاه

برچسب ها: 

اشتراک گذاشتن

با فیسبوک به اشتراک گذارید.با توئیتر به اشتراک گذارید.با لینکدین به اشتراک گذارید.با واتساپ به اشتراک گذارید.

نویسنده : Clinic Yasha

گفتاردرمانی در گرگان

 

گفتاردرمانی در گرگان کاردرمانی در گرگان روانشناسی در گرگان تغذیه در گرگان گفتاردرمانی حنیف امانیان کاردرمانی دکتر امانیان 09358471844 32323907 32326671

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

لیست پزشکان مغز و اعصاب در گرگان

 


-دکترعلیرضا مقصودلو

(متخصص مغز و اعصاب،نورولوژی،)

{خیابان ولیعصر،نبش عدالت ۶،پاساژلاله ،۰۱۷۳۳۳۲۰۱۶۵}


-دکترکیوان اقبال

(متخصص مغز و اعصاب)

{خ ولی عصر،عدالت ۲۲ ،ساختمان کسری،۰۱۷۳۲۳۲۰۹۸۸}


-دکتر رجب تازیکی

(متخصص مغز و اعصاب)

{خیابان ولی عصر،عدالت ۵،مجتمع اریا ۰۱۷۳۲۳۵۲۷۷۷}


-دکتراسماعیل مقصودلو

(متخصص مغز و اعصاب)

{عدالت ۲۲،ساختمان مینا،طبقه دوم،۰۱۷۳۲۳۵۴۸۱}


-دکتر محمد صالحی

(متخصص مغزوعصاب)

{خیابان ولیعصر،مجتمع ابوریحان ،۰۱۷۳۲۲۴۴۸۵۰}


-دکتراحسان فتاحی

(جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات)

{خیابان بهشتی ،کیلینیک دزیانی،۰۱۷۳۲۲۴۲۷۱۴}


-دکتربراتعلی ملکی

(متخصص مغز و اعصاب)

{خیابان ولیعصر،ساختمان لاله،۰۱۷۳۲۲۳۰۵۵۴}


-دکترافشین پرتوی

(متخصص بیماری های مغزو اعصاب)

{بلوار امام رضا،فردوسی ۳۰،  ۰۱۷۳۴۲۳۹۵۵۲ـ۰۱۷۳۴۲۳۹۵۵۳}


ـدکتر محمد رضا کاویانی

(متخصص مغز و عصاب )

{خیابان ولیعصر،عدالت ۲۲،  ۰۱۷۳۲۳۲۲۳۱۱}


-دکتر محمد رضامحمدی

(متخصص جراحی مغز و اعصاب)

{خیابان ولی عصر،عدالت۱۳،مجتمع قائم،۰۱۷۳۲۲۳۱۱۹۸}


-دکتر حامد نادری

(متخصص مغز و اعصاب)

{میدان فخرالدین اسعد گرگانی،مرکز تصویر برداری ایزدی،۰۱۷۳۲۳۵۸۰۷۱}


-دکتر سید ایدین ساجدی

(متخصص مغز و اعصاب)

{عدالت ۳۴ ، ساختمان اراد، ۰۱۷۳۲۳۶۱۶۱۲}


-دکتر رحیم کهن سال

(متخصص مغز و اعصاب)

{عدالت ۱۴، مجتمع فارابی،۰۱۷۳۲۳۶۱۶۱۲}


-دکتر تورج یزدی

(متخصص مغز و اعصاب)

{عدالت ۱۱،کیلینیک موسوی،۰۱۷۳۲۳۲۶۶۲۲۶}


 

معرفی متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیست) در استان گلستان_گرگان

دسته بندی: نورولوژیست در گرگان

کینیک یاشا ـگرگان

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

ناروانی طبیعی

گفتاردرمانی یاشا ـ دکتر امانیان

ناروانی طبیعی یا ناروانی رشدی چیست ؟

ناروانی طبیعی

گفتاردرمانی لکنت در گرگان
09358471844

 

جنبه ای از گفتار اغلب بین سنین 2 تا 7 سال در کودکان اتفاق می افتد که طبیعی است . یک بخش مشترک و همگانی ازرشد کودکان در طی یادگیری گفتارو زبان است که ناروانی طبیعی یا normal non fluency نامیده می شود. ناروانی طبیعی بیشتر در سن 2و نیم تا 4 سالگی مشاهده می شود.
.
. ❌ناروانی طبیعی با لکنت متفاوت است . در ناروانی طبیعی ویژگی های زیر درگفتار مشاهده می شود:

✅تکرار بخشی از کلمه مثل ( بی بیا )
✅تکرار کل کلمه ( من من من )

✅تکرار عبارت مثل( مامان من.. مامان من سیب می خوام )

✅به میان اندازی هایی مانند ( اوم ..اِ .. آه ..و …).

. 🚫نکته ای که باید توجه کنید این است که هیچ کدام از انواع ناروانی هایی که ذکرشد ، معمولا با هیچ تنش وفشار مشخصی همراه نیستند.

. 🚫 ✅تعداد کل ناروانی های کودک کمتر از 10 مورد در هر 100 کلمه است.

بسامد ناروانی طبیعی ممکن است زمانی که کودک برای صحبت کردن و بیان خواسته ی خود عجله دارد ، یا زمانی که تحت فشار است ، بیشتر شود.

✅در ناروانی طبیعی کودک در حین ناروانی ها ارامش دارد و بدون هیچ نگرانی به گفتار خود ادامه می دهد و غالبا از ناروانی خود آگاهی ندارد.
ناروانی طبیعی از نظر نوع ناروانی ها ، تعداد تکرار ها و عدم وجود تنش و تقلا در طی گفتار با لکنت متفاوت است . اگر شک دارید که کودک شما دارای لکنت است باید به یک متخصص گفتار و زبان در زمینه ی لکنت مراجعه کنید.

  • گفتاردرمانی در گرگان
  • ۰
  • ۰

دیسفاژی در کودکان:

گفتاردرمانی در گرگان

تعریف:

دیسفازی در واقع اصطلاحی است ک معنی ان (مشکل در بلعیدن) است ۰

یعنی عدم توانایی بلع غذا و مایعات از دهان کودک .

علت دیسفاٰٰژی در کودکان :

بلع شامل ۳مرحله است ک کنترل ان به دست اعصاب ما است و دستگاه کودک را به مغز متصل میکند.

۱-مرحله اماده سازی خوراکی :

غذا به همراه بزاق ما جویده و در فضای دهان مرطوب می شود.مایعات توسط بطری و لیوان و یا گاه وارد بدن می شوند،زبان ما غذا و این مایعات را به پشت دهان ک به سمت گلو است هول میدهند.این مرحله جزو مراحل داوطلبانه است چرا ک ما کنترل جویدن و شروع به بلع را داریم و اختیاری است.

۲ـمرحله حلق:

در این مرحله غذا وارد حلق (گلو)می شود ،فلپ به نام اپی گلوتس مجرای لوله تنفسی را میبندد و در نتیجه غذا نمیتواندوارد ریه ها شود .

عضلات گلو شل میشوند،مواد غذایی و مایعات مصرف شده به سرعت از حلق به مری منتقل می شوند،و اپی گلوت دوباره باز شده تا بتوانیم نفس بکشیم ،(این مرحله ابتدا اختیاری و داوطلبانه است اما سپس به مرحله غیر ارادی می رسد ک نمیتوانیم اختیاری و اگاهانه ان را کنترل کنیم)

۳ـمرحله مری :

در این مرحله مایعات مصرف شده توسط جاذبه از مری به معده میریزند

عضلات مری با حرکات موجی شکل خود ک پریستالیست نام دارد غذا را به سمت معده هول می دهد .

یک نوار عضلانی بین انتهای مری و قسمت فوقانی مری ک (اسفنکتر تحتانی مری)در پاسخ به بلع شل شده وبه غذا و مایعات اجازه ورود به معده را می دهد(وقایع در این مرحله غیر اختیاری)

و حالا اختلال بلع زمانی اتفاق می افتد ک یک یا چند مرحله به درستی انجام نشود و در طی این مراحل اختلال ایجاد شود

 

اختلال بلع_کلینیک یاشا

مراحل بلع
درمان تخصصی بلع در گرگان
۰۹۳۵۸۴۷۱۸۴۴[/caption]

  • گفتاردرمانی در گرگان